Ο παγωμένος ώμος ή συμφυτική θυλακίτις του ώμου (Adhesive Capsulitis), είναι μια ξεχωριστή κλινική οντότητα, με κύρια χαρακτηριστικά αιφνίδιο ή σταδιακό χρόνιο πόνο στον ώμο και περιορισμό όλων των κινήσεων της άρθρωσης τόσο των ενεργητικών όσο και των παθητικών, προς όλες τις κατευθύνσεις, χωρίς ιδιαίτερα παθολογικά ευρήματα στις ακτινογραφίες του ώμου.
Ο παγωμένος ώμος είναι πάθηση συνήθης στην ηλικία 50-80 ετών. Συνήθως αρχίζει με πόνο στο δελτοειδή μυ του ώμου και κατά κανόνα ακολουθεί μία κρίση αυχενικής ριζοπάθειας.
Σπάνια η δυσκαμψία εγκαθίσταται χωρίς πόνο. Συχνά επίσης εμφανίζεται μετά από ενδαρθρικό τραυματισμό του ώμου, ή και από κρίσεις περιαρθρίτιδας.
Συνήθως ο πόνος είναι πιο έντονος τη νύχτα. Μπορεί να συνυπάρχει παγωμένος ώμος ταυτόχρονα με ασβεστοποιό περιαρθρίτιδα και υπακρωμιακή προστριβή.
Συμπτώματα
Η πάθηση, οδηγεί σε σημαντική σοβαρή λειτουργική ανεπάρκεια τού ώμου, προκαλώντας μείωση του εύρους κινήσεων και μυϊκές ατροφίες, αλλά έχει ομαλή αποκατάσταση, ακόμα και αν δεν εφαρμοσθεί καμία θεραπεία. Η πάθηση εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία έχει τρία στάδια και διαρκεί 12-24 μήνες. Τα 3 στάδια συμπτωμάτων έχουν ως εξής:
Πρώτο στάδιο: Εισβολή πόνου και έναρξη μείωσης του εύρους κινήσεων απαγωγής και στροφών.
Δεύτερο στάδιο: Μείωση του πόνου με σταθεροποίηση και εγκατάσταση μεγάλης δυσκαμψίας. Ο ώμος δεν απάγεται και δεν κάνει στροφές. Ο πόνος μονιμοποιείται.
Τρίτο: Ο πόνος μειώνεται σταδιακά και οι κινήσεις επανέρχονται επίσης σταδιακά.
Εργαστηριακές εξετάσεις
- Αρθρογράφημα
- Μαγνητική Τομογραφία. Τα συχνότερα ευρήματα στη μαγνητική τομογραφία είναι η διόγκωση (τενοντίτιδα) του υπερακανθίου τένοντος, η μερική ή η ολική ρήξη και η διόγκωση του υπακρωμιακού θυλάκου. Κύριο διαγνωστικό σημείο στη μαγνητική τομογραφία ώμου για τη διάγνωση του παγωμένου ώμου είναι η ρίκνωση του αρθρικού θυλάκου.
- Θεραπεία
- Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ναπροξένη, η ασπιρίνη, η ετορικοξίμπη.
- Έγχυση με υαλουρονικό νάτριο
- Φυσικοθεραπεία
- Κινήσεις υπό νάρκωση
- Αρθροσκόπηση
Σπάνια η δυσκαμψία εγκαθίσταται χωρίς πόνο. Συχνά επίσης εμφανίζεται μετά από ενδαρθρικό τραυματισμό του ώμου, ή και από κρίσεις περιαρθρίτιδας.
Συνήθως ο πόνος είναι πιο έντονος τη νύχτα. Μπορεί να συνυπάρχει παγωμένος ώμος ταυτόχρονα με ασβεστοποιό περιαρθρίτιδα και υπακρωμιακή προστριβή.
Συμπτώματα
Η πάθηση, οδηγεί σε σημαντική σοβαρή λειτουργική ανεπάρκεια τού ώμου, προκαλώντας μείωση του εύρους κινήσεων και μυϊκές ατροφίες, αλλά έχει ομαλή αποκατάσταση, ακόμα και αν δεν εφαρμοσθεί καμία θεραπεία. Η πάθηση εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία έχει τρία στάδια και διαρκεί 12-24 μήνες. Τα 3 στάδια συμπτωμάτων έχουν ως εξής:
Πρώτο στάδιο: Εισβολή πόνου και έναρξη μείωσης του εύρους κινήσεων απαγωγής και στροφών.
Δεύτερο στάδιο: Μείωση του πόνου με σταθεροποίηση και εγκατάσταση μεγάλης δυσκαμψίας. Ο ώμος δεν απάγεται και δεν κάνει στροφές. Ο πόνος μονιμοποιείται.
Τρίτο: Ο πόνος μειώνεται σταδιακά και οι κινήσεις επανέρχονται επίσης σταδιακά.
Εργαστηριακές εξετάσεις
- Αρθρογράφημα
- Μαγνητική Τομογραφία. Τα συχνότερα ευρήματα στη μαγνητική τομογραφία είναι η διόγκωση (τενοντίτιδα) του υπερακανθίου τένοντος, η μερική ή η ολική ρήξη και η διόγκωση του υπακρωμιακού θυλάκου. Κύριο διαγνωστικό σημείο στη μαγνητική τομογραφία ώμου για τη διάγνωση του παγωμένου ώμου είναι η ρίκνωση του αρθρικού θυλάκου.
- Θεραπεία
- Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ναπροξένη, η ασπιρίνη, η ετορικοξίμπη.
- Έγχυση με υαλουρονικό νάτριο
- Φυσικοθεραπεία
- Κινήσεις υπό νάρκωση
- Αρθροσκόπηση
onmed.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου