Χαρούμενο, αρχοντικό, παρόλη την ζωηρή κίνηση που παρουσιάζει τα
Σαββατοκύριακα, το Γαλαξίδι ασκεί μια ιδιαίτερη γοητεία στον επισκέπτη.
Οπωσδήποτε στα θετικά αξιολογούνται οι μικρές αποστάσεις που
χωρίζουν τον παραδοσιακό οικισμό από την πρωτεύουσα, αλλά και από τις
άλλες μεγάλες πόλεις της Στερεάς Ελλάδας. Είναι ένας διαχρονικός
προορισμός που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν πρώτης τάξης εφαλτήριο
για κοντινές αποδράσεις σε βουνό και θάλασσα.
Πάρτε τα καλάμια σας, οπλισθείτε με υπομονή και μπορεί να
φανείτε τυχεροί. Πάντως είναι μια ευχάριστη ασχολία ειδικά αν ο καιρός
ευνοεί. Αν δεν τσιμπάει θα ταΐσετε τις πάπιες, θα χαζέψετε τα καΐκια να
πηγαινοέρχονται, θα κουβεντιάσετε με τους ψαράδες.
Ακολουθώντας τον δρόμο που συνδέει το Γαλαξίδι με την
Ναύπακτο στα 12 χιλιόμετρα θα πέσουμε θέλοντας και μη πάνω στο
μικροσκοπικό λιμανάκι των Αγίων Πάντων. Εδώ όλα θυμίζουν μικρό νησί του
Αιγαίου. Ο οικισμός με την λιλιπούτεια παραλία και τα λιγοστά μαγαζιά
κατά μήκος, είναι ιδανικό σημείο για φαγητό και βουτιές αν συνεχίσετε το
ταξίδι σας προς την Ναύπακτο.
Οι παραλίες του Κορινθιακού κόλπου είναι μικρές σε μήκος,
συνήθως στρωμένες με βοτσαλάκι ή πέτρα, ενώ το κυριότερο γνώρισμά τους
είναι τα βαθιά, δροσερά νερά.
Στενός, ανηφορικός δρόμος που ξεκινά από το λιμάνι θα σας
φέρει μετά από 5 χιλιόμετρα στη μονή Σωτήρος που βρίσκεται σε ύψος 300
μέτρων με θεσπέσια θέα στον Κρισσαίο κόλπο. Η εκκλησία είναι πολύ παλιά
και πιθανόν να έχει ανεγερθεί στη βάση παλαιοχριστιανικού ναού.
Είναι το δεύτερο λιμάνι του Γαλαξιδιού και σαφώς πιο ήσυχο
από το κεντρικό. Ονομάστηκε έτσι από τις χήρες των ναυτικών που
μαζεύονταν εδώ για να κλάψουν τους αγαπημένους τους, που τους πήρε για
πάντα η θάλασσα.
Το αρχαίο Χάλαιον ή Χάλειον κτισμένο το 5ο π.Χ. αιώνα στη
θέση της σημερινής παράκτιας κωμόπολης, υπήρξε το πρώτο οργανωμένο
λιμάνι στην περιοχή και προστατευόταν από ισχυρά τείχη. Στο λιμάνι του
Χηρόλακκα θα δείτε ακόμα και σήμερα τμήματα της αρχαίας τοιχοποιίας να
διακρίνονται στα θεμέλια πολλών καπετανόσπιτων!
Ορατός από κάθε σημείο ο ναός του Αγίου Νικολάου είναι
κτισμένος στη θέση αρχαίου ιερού, πιθανόν του Απόλλωνα. Η σημερινή
εκκλησία κτίστηκε το 1900 από τους αρχιτέκτονες Χάγερ και ο Παπαπέτρο.
Είναι τρίκλιτη βασιλική μετά τρούλου και δύο καμπαναριά.
Το Ναυτικό και Ιστορικό Μουσείο (στεγάζεται σε κτίριο που
κτίστηκε το 1868-1870) είναι το πρώτο του είδους στην Ελλάδα. Εδώ
εκτίθενται αντικείμενα που έχουν σχέση με τη ναυτιλία, κομμάτια από τον
εξοπλισμό των καραβιών. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εκθεματική ενότητα
"Ναυτική Πινακοθήκη" που συνίσταται στην πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή
παλιών πινάκων με διάφορους τύπους ιστιοφόρων της εποχής.
Σήμερα ο επισκέπτης θα απολαύσει όσο τίποτε άλλο, το
σεργιάνι στα ασβεστωμένα καλντερίμια. Ανεβείτε από την Ακτή Οιάνθης (η
προκυμαία του λιμανιού) την οδό Μουσείου, περπατήστε στο λιθόστρωτο της
Κ. Σαθά, δείτε τους ναούς Αγίου Νικολάου και της Αγίας Παρασκευής με το
ηλιακό ρολόι.
Η θαλασσινή πολιτεία με παράδοση στη ναυτοσύνη, είναι από τις
λιγοστές γωνιές που κατάφεραν -σαν από θαύμα- να ξεφύγουν από τη
οικοδομική μανία που έπληξε το σύνολο σχεδόν της ελληνικής υπαίθρου, στα
τέλη του προηγούμενου αιώνα. Τα πλοία του Γαλαξιδιού κάποτε αρμένιζαν
στη Μεσόγειο φέρνοντας πλούτη στη ρουμελιώτικη πολιτεία.
ΞΕΧΑΣΑΤΕ ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΤΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ <>.ΝΑ ΤΑ ΛΕΤΕ ΟΛΑ ΜΑΜ ΚΑΚΑ ΚΑΙ ΝΑΝΙ
ΑπάντησηΔιαγραφή