Αρχές του
΄60 τα μαγαζιά της εποχής στο Τζαμί Τζισταράκη....στο Μοναστηράκι φυσικά... Στην φτωχομάνα...
Παπούτσια...
Ο μπαλωματής ο τσαγκάρης δηλαδή και στο Κέντρο
της Αθήνας.... Είχε και ένα καρεκλάκι
δίπλα του για τον πελάτη. Καθότανε έβγαζε το τρύπιο παπούτσι στον μάστορα και
περίμενε να του το φτιάξει.
Αλλά και πού
να πήγαινε με το άλλο;
Η πρώτη ερώτηση του τσαγκάρη ήταν αν ήθελε
καινούργιο μπάλωμα ή μεταχειρισμένο ανάλογη και η τιμή αλλά και αν είχαν
"ψωμιά" τα παπούτσια δηλαδή αν είχαν μέλλον. Στα γύρω μαγαζάκια και
φυσικά στην Ηφαίστου πουλούσαν "καινούργια" μεταχειρισμένα ρούχα αλλά
και έξω από αυτά πλανόδιοι.
Συχνοί οι τσακωμοί...
"...φύγε ρε από ΄δω πλερώνω
νοίκι..."
"...πάρτε κύριε το κουστουμάκι είναι
ΜΕΡΙΝΟΣ κοίτα την ούγια...καινούργιο σου λέω και καθαρό...μυρίζει
μπετζίνα..."
Το περνούσαν με ένα πανί βουτυγμένο σε βενζίνη
για αναπτήρες για να καθαρίζουν τους λεκέδες αλλά και σαν απόδειξη ότι το είχαν
πάει στο καθαριστήριο...φυσικά ούτε απ΄έξω δεν το είχαν περάσει.
Ωραίοι τύποι...αετονύχηδες στον αγώνα για το
μεροκάματο...
Παρακάτω στρωμένα σε τσουβάλι παπούτσια
μεταχειρισμένα...
"...είναι λίγο μεγάλα..."
Έβγαζε ένα χαρτόνι ο ατσίδας και έβαζε το πόδι
του πελάτη με την κάλτσα επάνω και με το μολύβι έκανε το σχήμα και το έκοβε με
το ψαλίδι.
Έτοιμος ο πάτος...προσφορά του καταστήματος...
"...μα πάλι είναι μεγάλο..."
"...στο σπίτι βάλε μπροστά στην μύτη λίγο
μπαμπάκι...δεν τα πλερώνεις και για καινούργια ρε μάστορα..."
Συνέχιζες και κάποιο φανταράκι που είχε
απολυθεί θα πουλούσε τα άρβυλα και το χιτώνιο για λίγο χαρτζιλίκι τις πρώτες
ημέρες. Και τα Αμερικάνικα μεταχειρισμένα ρούχα φυσικά... Τα έστελναν διάφορες
Αμερικανικές οργανώσεις στην Ελλάδα μετά τον Εμφύλιο και φυσικά κάποια από αυτά
τα μπαούλα έφταναν για σκότωμα. Σιγά το πρωτότυπο...
Εκεί έπεφτε γέλιο με τις πλατιές γραβάτες τις
χρωματιστές με τα σχέδια...
"...έχεις καμμία με μούτζες ;"
Και τι δεν άκουγες...
Ένα άλλο εμπόριο με εμπορεύματα προσιτά σε
τιμές για όλους αγνώστου προελεύσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου