ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ ΒΩΞΙΤΗ ΣΤΗΝ ΦΩΚΙΔΑ

 

Εδώ και αρκετό καιρό  πληθαίνουν οι συζητήσεις για τον τρόπο που ασκείται η βωξιτική δραστηριότητα στον Δήμο Δελφών. Αυξάνονται δε και οι φήμες για πλήθος παραβάσεων  που συντελούνται κατά την διαδικασία της εξόρυξης βωξίτη.

Είναι γνωστός πια ο αγώνας  που δίνουν τα τελευταία χρόνια  πλήθος τοπικών Συλλόγων αλλά και μεμονωμένων πολιτών ,εναντίον μιας σειράς «λαθών» ή «παραλείψεων» της Πολιτείας και της  Δημόσιας Διοίκησης γενικότερα ,προκειμένου να μη υλοποιηθούν τα σχέδια που ύπουλα προωθούνται με σκοπό την πλήρη απαξίωση της γης των Δελφών με τον χαρακτηρισμό της περιοχής ως Μεταλλευτικής!!! , χειραγωγώντας τις εν εξελίξει Χωροταξικές Μελέτες.

Έτσι δεν μένει τίποτε άλλο παρά μόνον η ελπίδα δικαίωσης από τις αποφάσεις των Δικαστηρίων με υπομονή και καρτερικότητα για τις συνεχείς αναβολές των υποθέσεων που εκδικάζονται ήδη, προκειμένου να διορθωθούν τα «λάθη» και οι «παραλείψεις» της Δημόσιας Διοίκησης.

Στον αντίποδα ,  η διαπλοκή και διαφθορά στην διαχείριση των Δημοσίων Υποθέσεων , έχουν πιάσει ιστορικά μέγιστα Πανελλαδικά  και απ’ ότι φαίνεται οι Δελφοί δεν εξαιρούνται..

Στον  χώρο της μεταλλείας λοιπόν , στο Δήμο Δελφών , κάτι ανάλογο διαπλέκεται...

Μετά το τέλος του καλοκαιριού όλο και περισσότερες κοινωνικές συζητήσεις , φήμες η και αλήθειες ίσως ,  ακούγονται , για «πάρτι» παραβατικότητας. Βέβαια επικρατεί σύγχυση και τις περισσότερες φορές δεν καταδεικνύεται σαφώς ο κύριος φορέας διαπλοκής που δεν είναι άλλος από τις αρμόδιες αρχές,   δηλαδή , τις Υπηρεσίες των Υπουργείων , τα σώματα επιθεωρητών κ.λ.π.

Εδώ πρέπει να τονισθεί ότι οι αγώνες των συλλόγων , φορέων και μεμονωμένων πολιτών δεν πρέπει να αποδυναμώνονται , παρά το γεγονός της πρόσκαιρης απογοήτευσης που γεννά η τόσο μεγάλη διαφθορά που αντιμετωπίζει κανείς σε κάθε βήμα άσκησης νομιμότητας και εφαρμογής Νόμων και αποφάσεων . Πρέπει να σκεφθεί κανείς ότι υπάρχουν ακόμη έντιμοι και αξιοπρεπείς παράγοντες της Δημόσιας ζωής που έστω και σαν φωτεινές εξαιρέσεις δίνουν ελπίδα  συνέχισης στον αγώνα για ευνομία και ισονομία ,  προϋποθέσεις για ένα καλύτερο μέλλον όλων μας. Έτσι , οι τυχόν καταγγελίες που «μένουν στο ράφι» , εφ όσον ο καταγγέλλων πολίτης ή σύλλογος ή άλλος φορέας έχει κρατήσει αριθμό πρωτοκόλλου ,είναι πολύτιμες, επειδή οι υποθέσεις αυτές θα φτάσουν κάποια στιγμή και στα αρμόδια Ευρωπαϊκά Όργανα. Εκεί , τα ντόπια «αφεντικά» θα βρεθούν αντιμέτωπα με τα ανταγωνιστικά συμφέροντα των αντίστοιχων ομοειδών επιχειρήσεων και σε κάθε περίπτωση οι αποδεδειγμένες καταστροφές στο περιβάλλον θα επιφέρουν ιλιγγιώδη πρόστιμα  κατά του Ελληνικού Κράτους.  

Στο σημείο αυτό είναι πολύτιμο να  υπενθυμίζουμε    την ΚΥΑ 39624/2209/Ε103/2009(Β’ 2076) σε εφαρμογή της Οδηγίας 2006/21/15-3-2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τον Ν.4014/21-9-2011 (ΦΕΚ 200) και τον Ν 4042/2012 (ΦΕΚ 24) και ιδιαίτερα το Άρθρο 44 σχετικά με τις συνέπειες μη συμμόρφωσης   και τον επιμερισμό πιθανών προστίμων από την Ε.Ε. στα αρμόδια Φυσικά και Νομικά πρόσωπα των αρμόδιων ΟΤΑ και των υπηρεσιών τους. Μια  καταγγελία σήμερα θα αγνοηθεί αλλά αύριο θα αποδειχτεί ότι είχε βάση και η αγνόησή της θα έχει οδηγήσει  σε περιβαλλοντικές καταστροφές. Όταν αυτή η υπόθεση φτάσει στα Ευρωπαϊκά Όργανα, σίγουρα αυτά θα επιβάλουν  πρόστιμα στο Ελληνικό Κράτος που με την σειρά του θα τα καταλογίσει στον πρόξενο της ζημίας και νομικά υπεύθυνο για τις καταγγελθείσες παραβατικές του δραστηριότητες . Και όταν τα πρόστιμα αυτά είναι ιλιγγιώδη για οικονομία κράτους, σε όσα φυσικά πρόσωπα και να το επιμερίσεις θα αποβούν εξοντωτικά.

Ο σημερινός φοβισμένος ή εξαγορασμένος Δημόσιος Υπάλληλος που στο διάστημα αυτό , είτε έχει παραιτηθεί, είτε μετατεθεί είτε συνταξιοδοτηθεί, θα «εξοντωθεί» . Η εξασφάλιση λοιπόν ενός αριθμού πρωτοκόλλου με την έννοια του : «σας τα καταγγείλαμε αλλά το αγνοήσατε», έχει τεράστια σημασία και δύναμη.  Ενδεχομένως τότε και ο φοβισμένος Κρατικός Λειτουργός να βρει κατ αυτόν τον τρόπο το άλλοθι και το σθένος να σταματήσει να υπηρετεί τους ντόπιους «αφεντάδες»  για δε τον «εξαγορασμένο» να καταδειχθεί ο ερχομός της τιμωρίας και του αφανισμού του.

Σε κάθε περίπτωση δε , θα προσφέρει την στοιχειώδη ψυχική ικανοποίηση στον πολίτη που έχει αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό. 

Κάποιες από τις φήμες που κυκλοφορούν τελευταία είναι:

--για  κατασκευές από Σκυρόδεμα στον κόλπο Καμιώτισσα, κοντά στην σκάλα φόρτωσης της «Αλουμίνιον της Ελλάδας» (παρά το γεγονός ότι η απόφαση του ΚΑΣ για την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων -Μ.Π.Ε- των εγκαταστάσεων αυτών λέει ότι απαγορεύεται ακόμη και η απόθεση βωξίτη στην Καμιώτισσα καθόσον οι εγκαταστάσεις αυτές βρίσκονται στην ζώνη Β του Δελφικού Τοπίου που κάθε δραστηριότητα απαιτεί σωρεία αδειών),

--για «πάρτι» μπερδεμένων παραστατικών μεταξύ εταιριών &

--για συνέχιση την πλήρους ασυδοσίας στο τρόπο που γίνονται οι εξορύξεις σε κάποιες περιοχές

Όλοι εύχονται οι φήμες να είναι ανυπόστατες και οι εταιρίες εξόρυξης στις δραστηριότητές τους να είναι σύννομες με τις αποφάσεις της Πολιτείας και τις επιθυμίες της τοπικής κοινωνίας.  Αν κάποιες από τις φήμες είναι βάσιμες , αυτό σημαίνει πως οι εταιρίες θα φοροδιαφύγουν περισσότερο απ’ ότι ίσως να έκαναν στο παρελθόν, θα προβούν σε καταστροφές παρθένου δάσους και θα απαξιώσουν μερικές χιλιάδες ακόμα στρέμματα γης , που θα μετατραπούν σε σεληνιακά τοπία κ.λ.π.

Θεωρούμε πιο σοβαρό βεβαίως , να γίνεται γνωστή οποιαδήποτε πληροφορία αφορά σε παραβίαση κανόνων ασφαλείας στον εργασιακό χώρο και δη στις μεταλλευτικές δραστηριότητες που γίνονται κάτω από επικίνδυνες συνθήκες. Το ιστορικό  απωλειών ζωής κατά το παρελθόν σε αυτή την δραστηριότητα είναι κατάμαυρο. Οι εταιρίες πλούτισαν με τον ιδρώτα και το αίμα των εργατών των μεταλλείων και άφησαν ένα τόπο έρημο , λεηλατημένο και φτωχό.

Ακούστηκε ότι πριν αρκετές μέρες,  εργαζόμενοι πρωινής βάρδιας σε γαλαρία στην θέση «Γούβες» βρήκαν σε κάποια σημεία την οροφή να έχει γκρεμιστεί. Αν έγινε έτσι, είναι θαύμα που αυτό δεν συνέβη σε ώρα εργασίας. Εξακολουθούν να ακούγονται φήμες, ότι στην εν λόγω γαλαρία, σε πολλά σημεία και σε μήκος περίπου δύο χιλιομέτρων η οροφή έχει σοβαρά προβλήματα που δημιουργούν έντονη και δικαιολογημένη ανησυχία στους εργαζόμενους που αναγκάζονται να πάνε για δουλειά κάτω από τέτοιες επικίνδυνες συνθήκες , μιας και η φτώχεια της περιοχής και της συνεχιζόμενης οικονομικής ανέχειας δεν τους αφήνει περιθώρια αντίδρασης . Περαιτέρω ανάλυση πιστεύουμε ότι δεν χρειάζεται.   

Για την «ΚΑΡΤΕΡΙΑ»

Ένας φίλος αναγνώστης