-«Εκβιάζουν» πολιτικά τους βουλευτές με την ψήφο εμπιστοσύνης για να τους αναγκάσουν να ψηφίσουν και τη «λαίλαπα» μέτρων που έρχεται-Κινήσεις απελπισίας λίγο πριν το… τέλος!
Σε τεντωμένο σχοινί ισορροπεί πλέον η δικομματική κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.
Οι δύο κυβερνητικοί εταίροι, κάτω από τις ασφυκτικές πιέσεις των δανειστών αλλά και από τα μηνύματα που λαμβάνουν στο εσωτερικό, αποφάσισαν να ζητήσουν την επόμενη εβδομάδα ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή στο πλαίσιο στρατηγικής κλιμάκωσης της έντασης. Το κλίμα στο Μέγαρο Μαξίμου ήταν τεταμένο εδώ και μέρες. Ο Α. Σαμαράς
γύρισε «μουδιασμένος» από τη συνάντηση με την καγκελάριο Μέρκελ αλλά παράλληλα αποφασισμένος να δρομολογήσει τις εξελίξεις. Ταυτόχρονα, οι ηχηρές διαφοροποιήσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ είχαν θορυβήσει τους δύο πολιτικούς αρχηγούς που έβλεπαν πλέον καθαρά ότι τα «κουκιά» δεν βγαίνουν.
Πού στοχεύει ο Σαμαράς
Ο Αντώνης Σαμαράς θα επιχειρήσει να πολώσει το σκηνικό τόσο κοινοβουλευτικά όσο και στην κοινωνία επιχειρώντας ανάταξη δυνάμεων και νέα νομιμοποίηση για να απαντήσει στον ΣΥΡΙΖΑ, να «εκβιάσει» τους δανειστές και να συσπειρώσει τα «γαλάζια» στελέχη.
Προφανώς αποτελεί κίνηση απελπισίας από Σαμαρά και Βενιζέλο καθώς, παγίως, η πρόταση παροχής ψήφου εμπιστοσύνης αποσκοπεί στον εκβιασμό των βουλευτών της πλειοψηφίας.
Λαμβάνοντας ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτή τη φάση η κυβέρνηση κλείνει προκαταβολικά μέτωπα που θα άνοιγαν μετά τη συμφωνία με την τρόικα για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Αν τελικά η δικομματική πάρει την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, τότε θα μπορέσει ο πρωθυπουργός να προχωρήσει απερίσπαστος στις μνημονιακές δεσμεύσεις που περιλαμβάνουν ομαδικές απολύσεις, νέο ασφαλιστικό, αλλά και νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα.
Δίνοντας οι βουλευτές της συγκυβέρνησης ψήφο εμπιστοσύνης στο Σαμαρά χάνουν αυτομάτως και το δικαίωμα να καταψηφίσουν κάποιο από τα επόμενα νομοσχέδια που θα έρθουν στη Βουλή καθώς θα είναι σαν να αναιρούν τον ίδιο τους τον εαυτό.
Έτσι οι βουλευτές που ετοιμάζονταν να διαφοροποιηθούν σε ψηφοφορίες επί νομοσχεδίων αναγκάζονται πλέον να στηρίξουν απριόρι την κυβέρνηση, απεμπολίζοντας το δικαίωμά τους να διαφωνήσουν μετά. Όσοι επιλέξουν να διαφοροποιηθούν θα χρεωθούν την πρόκληση πολιτικής αστάθειας και την επέλαση του ΣΥΡΙΖΑ.
Με τον τρόπο αυτό ο Αντώνης Σαμαράς παίζει τα ρέστα του στο πολιτικό σκηνικό, προσπαθώντας με άγριο «εκβιασμό» κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την τρόικα να συσπειρώσει τα κομματικά του στελέχη και παράλληλα να κλείσει τα στόματα των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.
Σε κάθε περίπτωση, η έμπρακτη ομολογία της κυβέρνησης ότι της έχει τεθεί ημερομηνία λήξης ανοίγει τον ασκό του Αιόλου και επιταχύνει τις διεργασίες ακόμη και για την «επόμενη μέρα» στα δύο κόμματα. Το παράδειγμα του Γ. Παπανδρέου, που πήρε ψήφο εμπιστοσύνης και αναγκάστηκε να παραδώσει την πρωθυπουργία, είναι πρόσφατο και φυσικά δεν ξεχνιέται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου