Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένας πανέμορφος κόλπος γεμάτος
ζωή, ιστορία, πολιτισμό. Πανάρχαιες και πασίγνωστες πόλεις γεννήθηκαν, άνθισαν
και χάθηκαν στα παράλιά του, ο ομφαλός της γης, οι Δελφοί, τον γειτονεύουν.
Για χιλιάδες χρόνια πηγή ζωής και πλούτου, εύκολο θαλάσσιο
πέρασμα και …αποθήκη ζωικών πρωτεϊνών της καλύτερης ποιότητας. Όσο οι άνθρωποι
τον σέβονταν, όσο έξυπνα συζούσαν μαζί του, αυτός τους αντάμειβε κατά πως
έπρεπε. Πλουσιοπάροχα.
Ήρθαν όμως χρόνια δύσκολα, η ντροπή και η φρόνηση έκρυψαν τα
μάτια τους κι έφυγαν, απόμεινε η ύβρις και ‘ανάπτυξις’. Ό άλλοτε πάμπλουτος
Κορινθιακός κόλπος κατάντησε φτωχός , με φθίνουσα βιοποικιλότητα και ζωικά
αποθέματα, με βάναυσα πληγωμένες τις ακτές του, μολυσμένος και βαριά άρρωστος
από άφρονες ανθρώπινες δραστηριότητες.
Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια, η ελπίδα για τη σωτηρία του
πρώτα, και για μια ήπια ανάπτυξή του κατόπιν, ξαναζωντάνεψε. Σύλλογοι και φορείς,
αυτοδιοίκηση, διεθνείς οργανώσεις και δειλά-δειλά το επίσημο κράτος, έχουν
αρχίσει να συνειδητοποιούν την ανάγκη μιας άμεσης και πολυμέτωπης δράσης. Μέσα
σ’ αυτά τα πλαίσια, η προσφορά της GREENPEACE, η στενή συνεργασία ορισμένων
φορέων και η ευρεία λαϊκή συμμετοχή, είμαστε σίγουροι ότι αποτελούν ήδη την
αρχή για τη σωτηρία του κόλπου.
Παλαμάρης Γιώργος
Περιβαλλοντική Κίνηση Κορινθίας
Το
παραπάνω κείμενο –πρόλογος δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της GREENPEACH ΕΔΩ και στην οποία μπορείτε να διαβάσετε
προτάσεις για θαλάσσια καταφύγια, το περιβάλλον, τη ρύπανση κλπ.
κ μετα ολοι εμεις οι ευαισθητοποιημενοι θα παμε σπιτι μας θα πλυθουμε δυο τρεις φορες την μερα με πλουσια αφρολουτρα,θα πλυνουμε με εξτρα δυνατα απορυπαντικα τα ρουχα μας στα οποια θα βαλουμε κ αρωματικα κ μαλακτικα μηπως κ μας τσιγγλανε το τρυφερο μας δερματακι,το ιδιο θα κανουμε με τα πιατα(καμμια δεκαρια καθε μερα γιατι μεχρι κ την φρυγανια σε καθαρο πιατο την ακουμπαμε)κ δωστου γυαλιστικα μετα,ασε για τα ντουβαρια κ τα πατωματα τι δηλητηριο πεφτει κ χωρια το σκατο που παει χειμαρος ολοκληρος καθε μερα στον 'ομορφο' Κορινθιακο.Ειμαστε υποκριτικα κοπροσκυλα ολοι μας,μα ποιο πολυ αυτοι οι 'ευαισθητοποιημενοι' με τις γυαλισμενες μουρες που περνας διπλα τους κ ζεχνει ο τοπος φρου φρου κ αρωματα,που ολη μερα τα ξυνουν στην 'εργασια' κ το απογευμα μας τα πρηζουν με τα σκυλια τις γατες κ τα δελφινια...ουστ διποδα κοπροσκυλα.
ΑπάντησηΔιαγραφή