Κι όμως, η Ελλάδα μπορεί. - Άρθρο αναγνώστη

Κι όμως, η Ελλάδα μπορεί.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Για μέρη αχανή και χιονισμένα. Κάποτε δω

και λύκοι φθάνουν. Κι είναι τα πάντα σταματημένα…

τα δέντρα με κλαδιά κοκαλωμένα, χωρίς καρπό,

ακόμα και τ’ αηδόνια παγωμένα, ήχος θαφτός

ασάλευτα να βασιλεύει στο λευκό νεκρός καιρός.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

ΜΑΡΙΑ ΛΑΕΡΤΗ «Κόρη – Άγγελος – Λύκος»

Πράγματι, σήμερα η ψυχή του ελληνικού λαού είναι παγωμένη. Σταματημένα τα όνειρα, κοκαλωμένα τα τραγούδια, παγωμένα τα γέλια σ’ άηχους μορφασμούς, άχρωμος, άσκοπος, νεκρός ο καιρός. Πέτρινες οι ελπίδες.

Οι άνθρωποι ζαλισμένοι, παραπαίοντας από την απόγνωση, βομβαρδίζονται από τσιριχτές, άναρθρες κραυγές και πλαστικά, αγορασμένα, πουλημένα και ξανααγορασμένα λόγια που προσπαθούν να τους πείσουν πως, ό,τι συμβαίνει είναι αναγκαίο κι αναπόφευκτο. Προδομένοι από όλους, δεν ξέρουν τι να πιστέψουν, που να στραφούν, πώς να περπατήσουν.

Προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας κι ότι δεν γίνεται τίποτα με τον αγώνα.Έχουμε ανάγκη, ανάγκη ζωής λένε, να ακουμπήσουμε στους σύγχρονους σωτήρες της ανθρωπότητας: το χρηματοπιστωτικό σύστημα, τις αγορές, την ευρωζώνη, το ευρώ!Πρέπει να γονατίσουμε μπροστά τους, οποιοδήποτε αν είναι το τίμημα για την ευημερία μας, την ασφάλειά μας, την ελευθερία μας. Πρέπει να τους προσκυνήσουμε ακόμα κι αν το πληρώσουμε με τα σπίτια μας και τις οικογένειές μας. Με τις ίδιες τις ζωές μας και τις ζωές των παιδιών μας.

Μας λένε ότι αυτά είναι αναγκαία για το δικό μας καλό!

Ας δούμε αν είναι έτσι…

 Η Ελλάδα είναι ανεπτυγμένη καπιταλιστική χώρα. Παρά τις διαρθρωτικές αδυναμίες της οικονομίας της, ομοιάζει ποιοτικά με τα μητροπολιτικά καπιταλιστικά κέντρα. Ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός κατανέμεται περίπου ως εξής: α) απασχολούμενοι 3642102 άτομα, εκ των οποίων μισθωτοί 2400000, αυτοαπασχολούμενοι 950000, κλπ. β) άνεργοι1350181 άτομα (πηγή ΕΛΣΤΑΤ 2012). Το κατά κεφαλήν ονομαστικό ΑΕΠ το 2008 ήταν32000 δολάρια, σήμερα -που έχει απωλεσθεί 25% του ΑΕΠ- είναι 22000 δολάρια. Συγκριτικά κατά κεφαλήν ΑΕΠ 2008 σε δολάρια: ΗΠΑ 46800,Γερμανία 44600, Ιαπωνία 38500,Ιταλία 39000, Ρωσία 11800, Κίνα 3300, Ισπανία 35300, Πορτογαλία 23000,Ισραήλ 28300, Τουρκία 10400,Βουλγαρία 6800,Βραζιλία 8200,Αίγυπτος 2100, κλπ κλπ. (πηγή ΔΝΤ).

Για του λόγου το αληθές, ενδεικτικά αναφέρουμε: Α)οι εξαγωγές βιομηχανικών προϊόντων, π.χ. φάρμακα, πετρελαιοειδή, χημικά, προϊόντα μετάλλου κλπ. (άνω των 27,7 δις ευρώ κατά ΕΛΣΤΑΤ και 21,3 δις ευρώ κατά ΤτΕ) ανέρχονται σε αξία όσο τα συνολικά έσοδα από ναυτιλία και υπηρεσίες, κυρίως τουρισμό (24,5 δις ευρώ ΕΛΣΤΑΤ και 23,3 δις ευρώ κατά ΤτE) (πηγή ΣΕΒ). Β) Η ελληνόκτητη Ναυτιλία ελέγχει το 20%του παγκόσμιου στόλου των τάνκερ και το 23% του παγκόσμιου στόλου για την μεταφορά ξηρού φορτίου. Γ) Για τον τουρισμό η επιχειρηματολογία είναι μάλλον άνευ αντικειμένου, αφού η χώρα μας, λόγω της φυσικής ομορφιάς και των ιστορικών μνημείων πολύ μεγάλης πολιτιστικής αξίας, είναι ήδη σημαντικός τουριστικός προορισμός. Μπορεί να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο σε αρμονία με τη φύση και το ανθρωπογενές περιβάλλον. Υπολογίζεται ότι πάνω από 11 δις ευρώθα είναι τα άμεσα έσοδα και πάνω από 30 δις ευρώ τα έμμεσα έσοδα από τον τουρισμό το 2013.Δ) Η αγροτική παραγωγή είναι προφανές ότι μπορεί να επιστρέψει, τουλάχιστον, στα επίπεδα του 1980, όπου είχαμε επάρκεια και εξαγωγές αντί εισαγωγών που έχουμε σήμερα. Το αξιακό ισοζύγιο εξαγωγών-εισαγωγών αγροτικών προϊόντων το1980 ήταν πλεονασματικό, κλπ. κλπ.

Η Ελλάδα είναι μία από τις πιο πλούσιες και πιο όμορφες χώρες του κόσμου. Με υπέργειο, υπόγειο, θαλάσσιο και υποθαλάσσιο πλούτο. Με φυσικό περιβάλλον και κλίμα απαράμιλλο.Για του λόγου το αληθές, ενδεικτικά αναφέρουμε: τα κοιτάσματα στρατηγικών πρώτων υλών (βωξίτης, νικέλιο, μαγγάνιο,ουράνιο, χρυσός, κτλ). Τα κοιτάσματα κόκκινου υδραργύρου, ραδόνιου, τα μη συμβατικά κοιτάσματα υδρίτη-ασβεστίτη, τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Βάσει εκτιμήσεων του Γεωλογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ (USGS), μόνο η αξία των κοιτασμάτων του πετρελαίου και του φυσικού αερίου ανέρχεται σε 10τρισεκατομμύρια δολάρια. Ενώ, η αξία ενός κιλού οσμίου -που υπάρχει αρκετό στην Ελλάδα- ισοδυναμεί με την αξία 8 χιλιάδων κιλών χρυσού. Σε παγκόσμια κλίμακα η Ελλάδα είναι η βασικότερη χώρα παραγωγής χουντίτη, η 2η χώρα στην παραγωγή μπεντονίτη, η 1η σε εξαγωγές και η 2η στην παραγωγή περλίτη. Κατέχει τη 2η θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την 11η θέση παγκόσμια στην παραγωγή λιγνίτη, κλπ. κλπ.

Πράγματι, η Ελλάδα είναι πλούσια χώρα. Είναι ευλογημένη απ’ το «Θεό»! Έχει τα «πάντα». Μπορεί να εξασφαλιστεί όχι μόνον ευμάρεια αλλά και ευημερία σε κάθε Ελληνίδα και σε κάθε Έλληνα, αν αξιοποιηθούν ορθά το ανθρώπινο δυναμικό και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.

Η σημερινή πραγματικότητα διατυπώνει μια από τις πιο εφιαλτικές περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας. Οι τοκογλύφοι δανειστές του κράτους -εγχώριοι και ξένοι, οι κερδοσκόποι που ονομάζονται «αγορές», οι κάτοχοι του συσσωρευμένου χρηματικού κεφαλαίου και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, οδηγούν με βεβαιότητα, την Ελλάδα και το λαό της, στον εξανδραποδισμό και στον όλεθρο.

Η εθνική ανεξαρτησία έχει φαλκιδευτεί! Η λαϊκή κυριαρχία έχει φαλκιδευτεί! Η δημόσια περιουσία και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας παζαρεύονται και εκποιούνται αντί πινακίου φακής! Οι θεσμικές και οι οικονομικές κατακτήσεις των μισθοσυντήρητων και του λαού έχουν αναιρεθεί!

Η εφιαλτική σημερινή κατάσταση πρέπει οπωσδήποτε ν’ανατραπεί. Ο κυρίαρχος λαός πρέπει οπωσδήποτε να υψώσει το ανάστημά του. Πρέπει οπωσδήποτε να μετατραπεί από παθητικό σε ενεργητικό πολιτικό υποκείμενο, δηλαδή σε πολιτικό κίνημα που θα απαιτήσει και θα επιβάλει:

Α) Παύση πληρωμών του εξωτερικού δημόσιου χρέους στους τοκογλύφους δανειστές. Η προτεραιότητα στην κυριαρχία, την επιβίωση και τα δικαιώματα της κοινωνίας έναντι των αξιώσεων των δανειστών, είναι αρχή συμβατή με το Διεθνές Δίκαιο (περί «κατάστασης έκτακτης ανάγκης» άρθρο 25 παρ.1 κλπ), πολλές χώρες την έχουν επικαλεσθεί και έχει ενσωματωθεί σε εθνικές νομοθεσίες όπως των ΗΠΑ. Τα μνημόνια «δεν αποτελούν διεθνή συμφωνία» (απόφαση Συμβούλιο της Επικρατείας Ολ 668/2012), επομένως απλώς καταργούνται με άλλο νόμο. Οι δανειακές συμβάσεις, σαν δεσμεύσεις Δημόσιου Διεθνούς Οικονομικού Δικαίου, υπάγονται κατευθείαν στις ρυθμίσεις και τις πρόνοιες της Σύμβασης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών (άρθρα 26, 31, 61, 62 κλπ.) και υφίστανται απόλυτη ακυρότητα. Εξάλλου, η απόφαση υπέρ της Ελλάδας το 1936, του Δικαστηρίου Διεθνούς Δικαίου της Κοινωνίας των Εθνών, αποτελεί αναμφισβήτητα δεδικασμένο.

Β) «Σεισάχθεια», δηλαδή τη διαγραφή χρεών όλων των νοικοκυριών και όλων των επιχειρήσεων -καταρχήν- προς το τραπεζικό σύστημα. Η«σεισάχθεια» δεν είναι μέτρο ελεημοσύνης. Η πρόταση για «σεισάχθεια», παρόλο που είναι και δίκαιη και ηθική, είναι κυρίως και πρωτίστως μέτρο οικονομικής πολιτικής -και από μόνη της, και σε συνδυασμό με την πρόταση για «παύση πληρωμών». Είναι αναγκαίο μέτρο οικονομικής ανάπτυξης, που θα συμβάλλει αποφασιστικά στην αντιμετώπιση της «παγίδας ρευστότητας» που έχει περιπέσει η οικονομία, θα δημιουργήσει «ενεργό ζήτηση», και θ’ αυξήσει την «καταναλωτική παραγωγή» και την «παραγωγική κατανάλωση» των όρων παραγωγής σε όλους τους τομείς της παραγωγής (πρωτογενή, δευτερογενή, τριτογενή).

Γ) Έξοδο από τη ζώνη του ευρώ και κοινωνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των μέσων ανταλλαγής. Η ανάκτηση των νομισματικών εργαλείων άσκησης κρατικής πολιτικής είναι αναγκαία επιλογή. Είναι παράλογο και δεν έχει καμία οικονομική βασιμότητα το γεγονός του ότι, το κράτος δανείζεται «ευρώ», όχι απευθείας από την ΕΚΤ που τα εκδίδει, αλλά με τη διαμεσολάβηση τραπεζών που κερδοσκοπούν τοκογλυφικά. Με την κοινωνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος θ’ αποκατασταθεί η νομιμότητα και η λογική. Ας γίνει σαφές: οι ελληνικές τράπεζες έχουν λάβει, από το 2008 έως το 2012, 238δις ευρώ από το κράτος (σε εγγυήσεις, αγορά μετοχών και παροχή ρευστότητας). Τα ίδια κεφάλαια των τραπεζών είναι σκανδαλωδώς λίγα αν συγκριθούν με τα κεφάλαια που σίγουρα ανήκουν στο ελληνικό δημόσιο.

Δ) Η δημόσια περιουσία να παραχωρηθεί και να αξιοποιηθεί παραγωγικά από τα ασφαλιστικά ταμεία. Η περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων έχει λεηλατηθεί. Αναφέρουμε, για παράδειγμα, το νόμο Μαρκεζίνη (ΑΝ101/1950, 31/12/1950) -που οδήγησε σε υποχρεωτική δέσμευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων από την Τράπεζα της Ελλάδας με μηδενικές αποδόσεις, το«τζογάρισμα» στο Χρηματιστήριο, το πρόσφατο κούρεμα που υπέστησαν στο πλαίσιο του PSΙ κλπ. Η παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας στα ασφαλιστικά ταμεία και η παραγωγική αξιοποίησή της, είναι, ταυτόχρονα, και πράξη δικαιοσύνης και μοχλός οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Θα συμβάλει στην αύξηση του ΑΕΠ,θα τροφοδοτήσει με έσοδα τον κρατικό προϋπολογισμό, θα συμβάλει στην αύξηση των θέσεων εργασίας και θα δημιουργήσει συνθήκες για μεγαλύτερες συντάξεις, ποιοτική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αξιοπρεπή επιδόματα ανεργίας σε όλους τους ανέργους κτλ.

Αυτοί που οφελούνται, σήμερα, είναι μόνο το τοκοφόρο χρηματικό κεφάλαιο, οι τοκογλύφοι δανειστές του ελληνικού κράτους, οι, ονομαζόμενες, αγορές. Αυτοί που πλήττονται είναι οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, τα μεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού, οι αγρότες, οι βιοτέχνες, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, οι ιδιοκτήτες μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων που καταστρέφουν άτι από την σημερινή οικονομική κατάσταση. Όλοι αυτοί είτε είναι δεξιοί είτε αριστεροί είτε κεντρώοι, στη σημερινή συγκυρία έχουν κοινά συμφέροντα. Η κατάργηση των Μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων μόνο όφελος θα τους αποφέρει.

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΜΠΙΧΤΑΣ