Για ποια βελτίωση της ανταγωνιστικότητας μπορεί να
γίνεται λόγος όταν το κόστος της απονομής δικαιοσύνης είναι
υπερτριπλάσιο του μέσου αντίστοιχου στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Μπορεί να
θεραπευτεί με ...ασπιρίνες;
Τα στοιχεία ήσαν συγκλονιστικά και αποκαλυπτικά. Δεν
τα κατέθεσε δε στο ακροατήριο ένα οποιοδήποτε πρόσωπο. Ο πρώην
πρωθυπουργός και πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Παναγιώτης Πικραμμένος
ήταν αυτός που υπογράμμισε, όχι χωρίς πικρία, πως το κόστος των
καθυστερήσεων στην απονομή δικαιοσύνης είναι τόσο υψηλό ώστε αποτελεί
μία από τις σοβαρότερες αιτίες της επενδυτικής άπνοιας στη χώρα μας και
της οικονομικής δυσπραγίας που παράγει ανεργία.Μιλώντας σε εκδήλωση
της Κινήσεως Πολιτών, ο κ. Π. Πικραμμένος είπε ότι το κόστος των
καθυστερήσεων απονομής δικαιοσύνης στην Ελλάδα κατατάσσει τη χώρα
τέταρτη μεταξύ των 47 χωρών που είναι μέλη στον Οργανισμό Οικονομικής
Συνεργασίας και Αναπτύξεως (ΟΟΣΑ), γεγονός που επιβαρύνει το λειτουργικό
κόστος της οικονομίας και ταυτοχρόνως δημιουργεί και επιχειρηματικές
αβεβαιότητες. Προς επίρρωσιν των θέσεών του, ο πρώην πρωθυπουργός
αναφέρθηκε σε συγκεκριμένες περιπτώσεις επενδύσεων που αμφισβητήθηκαν 13 χρόνια μετά την πραγματοποίησή τους.
Τόνισε επίσης ότι η εκδίκαση αστικών υποθέσεων μπορεί να φθάσει και τις 820 ημέρες. Κατά την άποψή του, μία από τις αιτίες για την κατάσταση αυτή είναι το πολύ χαμηλό κόστος προσφυγής στη δικαιοσύνη στην Ελλάδα - η οποία, όμως, είναι και τελευταία στην Ευρωπαϊκή Ένωση για δαπάνες στον κλάδο της δικαιοσύνης. Οι τελευταίες στη χώρα μας αντιπροσωπεύουν το 0,15% του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος (ΑΕΠ), με τον μέσο κοινοτικό όρο να βρίσκεται στο 0,29%. Όσο για το κόστος προσφυγής στη δικαιοσύνη, κατά τον κ. Πικραμμένο, δεν ξεπερνά τα 5.500 ευρώ.
Η κατάσταση αυτή, σε συνδυασμό με την αναποτελεσματικότητα του πτωχευτικού συστήματος, την ανεπάρκεια της δημόσιας διοικήσεως, την κρίση χρέους και τις χρηματιστηριακές καταχρήσεις, οδήγησε στη σημερινή συνολική και βαθιά κρίση της χώρας, η έξοδος από την οποία θα είναι επώδυνη, είπε ο πρώην πρωθυπουργός.
Απαντώντας δε σε ερωτήσεις του κοινού, τόνισε ότι ισχυρά συμφέροντα εμποδίζουν κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια στην Ελλάδα, ακυρώνουν σοβαρές επενδύσεις και βεβαίως πλήττουν την αξιοπιστία της χώρας σε μία κρίσιμη περίοδο γενικότερων αλλαγών και ανακατατάξεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Επίσης, κάνοντας λόγο για την ελληνική γραφειοκρατία, ο κ. Πικραμμένος είπε ότι, αν του εδίδετο η ευκαιρία να αναλάβει εκ νέου την προεδρία της κυβερνήσεως, η πρώτη απόφαση που θα ελάμβανε θα ήταν αυτή της καταργήσεως του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
Το θέμα αυτό, εξάλλου, εθίγη με αφορμή την ομιλία στην ίδια εκδήλωση της Κινήσεως Πολιτών του προέδρου της 'Αλφα Τράπεζας καθηγητή Βασίλη Ράπανου, ο οποίος διεξοδικά και παραστατικά αναφέρθηκε στο κόστος της ελληνικής γραφειοκρατίας. Και αυτά που υπογράμμισε μόνον αισιοδοξία δεν δημιουργούν. «Οι καθυστερήσεις είναι η μεγαλύτερη πληγή της γραφειοκρατίας, που είναι και από τις πλέον ακριβές στην Ευρωπαϊκή Ένωση», τόνισε.
Χαρακτηριστικά ο κ. Β. Ράπανος ανέφερε ότι για να πραγματοποιηθεί μία εξαγωγή στην Ελλάδα, η οποία έχει άμεση και επείγουσα ανάγκη τονώσεως της εξωστρέφειάς της και εισόδου της σε ξένες αγορές, μία επιχείρηση πρέπει να ταλαιπωρείται 19 ημέρες κατ' ελάχιστον! Αντιθέτως, για την πραγματοποίηση εισαγωγής προϊόντων η σχετική γραφειοκρατική ταλαιπωρία απαιτεί 15 ημέρες. Επισημαίνουμε ότι για αμφότερες τις ανωτέρω λειτουργίες ο μέσος κοινοτικός όρος είναι ένα τριήμερο. Κατά τα λοιπά, κάποιους τα ροδάκινα προς τη Ρωσία τους μάραναν. Είναι αυτοί που βλέπουν το δέντρο και όχι το δάσος.
Ο κ. Ράπανος είπε ακόμα ότι για να συμμετάσχει μία επιχείρηση σε διαγωνισμό πρέπει να αφιερώσει στη σχετική διαδικασία 25 ημέρες - χρόνος ρεκόρ στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εντυπωσιακά ήταν επίσης και τα ποσοτικά στοιχεία που ανέφερε για την αύξηση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων την περίοδο 2000-2009, με αποτέλεσμα οι συνολικές δαπάνες για αμοιβές εργασίας στο Δημόσιο να αυξηθούν 81%, έναντι αυξήσεως μόνον 18% στις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης. Ο πρώην πρόεδρος της ΕΤΕ έκανε ειδική μνεία και στη «βιομηχανία» ρυθμιστικών αποφάσεων: από 4.127 που εκδόθηκαν το 1997, έφθασαν δέκα έτη αργότερα, το 2007, τις 14.892 -και δικαιώνεται έτσι παλαιότερη έρευνα του καθηγητή Δημόσιας Διοικήσεως Παν. Καρκατσούλη, η οποία κάνει λόγο για 172.000 αποφάσεις την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα.
Πρόκειται, δηλαδή, για ένα απαράδεκτο σύστημα, το οποίο μόνον διαφθορά και υποανάπτυξη μπορεί να παράγει. Εξάλλου, όπως ξεκάθαρα παραδέχθηκαν οι δύο ομιλητές στην εκδήλωση, αλλά και ο συντονιστής της καθηγητής Στ. Γερουλάνος, το σύστημα αυτό φαλκιδεύει κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια και καθιστά τους υπουργούς ομήρους ενός δαιδαλώδους και αποκρουστικού στην υφή του συστήματος, το οποίο εκ του ασφαλούς οδηγεί τη χώρα στον κρημνό. «Όσο διαιωνίζονται η πολυνομία, η πολυπλοκότητα και οι ασάφειες, τόσο η χώρα θα απομακρύνεται από την ανάπτυξη», παραδέχθηκαν οι κ. Παν. Πικραμμένος και Β. Ράπανος.
Όχι, όμως, χωρίς να υπογραμμίσουν ότι κάποιες προσπάθειες γίνονται προς τη σωστή κατεύθυνση και μία από αυτές, είπαν, είναι η δημιουργία των Κέντρων Εξυπηρετήσεως του Πολίτη (ΚΕΠ).
Το δικό μας ερώτημα, όμως, έγκειται στο κατά πόσον μία βαριά άρρωστη και ευρέως διεφθαρμένη δημόσια διοίκηση μπορεί να θεραπεύεται με ασπιρίνες... Ιδιαίτερα δε σήμερα, όπου η ανάπτυξη είναι και η μοναδική προϋπόθεση για να μην υποκύψει η Ελλάδα στην επικίνδυνη λαβή του χρέους - ακόμα και αν αυτό επιμηκυνθεί.
Αθανάσιος Χ.Παπανδρόπουλος
ath.papandropoulos@euro2day.gr
Τόνισε επίσης ότι η εκδίκαση αστικών υποθέσεων μπορεί να φθάσει και τις 820 ημέρες. Κατά την άποψή του, μία από τις αιτίες για την κατάσταση αυτή είναι το πολύ χαμηλό κόστος προσφυγής στη δικαιοσύνη στην Ελλάδα - η οποία, όμως, είναι και τελευταία στην Ευρωπαϊκή Ένωση για δαπάνες στον κλάδο της δικαιοσύνης. Οι τελευταίες στη χώρα μας αντιπροσωπεύουν το 0,15% του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προϊόντος (ΑΕΠ), με τον μέσο κοινοτικό όρο να βρίσκεται στο 0,29%. Όσο για το κόστος προσφυγής στη δικαιοσύνη, κατά τον κ. Πικραμμένο, δεν ξεπερνά τα 5.500 ευρώ.
Η κατάσταση αυτή, σε συνδυασμό με την αναποτελεσματικότητα του πτωχευτικού συστήματος, την ανεπάρκεια της δημόσιας διοικήσεως, την κρίση χρέους και τις χρηματιστηριακές καταχρήσεις, οδήγησε στη σημερινή συνολική και βαθιά κρίση της χώρας, η έξοδος από την οποία θα είναι επώδυνη, είπε ο πρώην πρωθυπουργός.
Απαντώντας δε σε ερωτήσεις του κοινού, τόνισε ότι ισχυρά συμφέροντα εμποδίζουν κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια στην Ελλάδα, ακυρώνουν σοβαρές επενδύσεις και βεβαίως πλήττουν την αξιοπιστία της χώρας σε μία κρίσιμη περίοδο γενικότερων αλλαγών και ανακατατάξεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Επίσης, κάνοντας λόγο για την ελληνική γραφειοκρατία, ο κ. Πικραμμένος είπε ότι, αν του εδίδετο η ευκαιρία να αναλάβει εκ νέου την προεδρία της κυβερνήσεως, η πρώτη απόφαση που θα ελάμβανε θα ήταν αυτή της καταργήσεως του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
Το θέμα αυτό, εξάλλου, εθίγη με αφορμή την ομιλία στην ίδια εκδήλωση της Κινήσεως Πολιτών του προέδρου της 'Αλφα Τράπεζας καθηγητή Βασίλη Ράπανου, ο οποίος διεξοδικά και παραστατικά αναφέρθηκε στο κόστος της ελληνικής γραφειοκρατίας. Και αυτά που υπογράμμισε μόνον αισιοδοξία δεν δημιουργούν. «Οι καθυστερήσεις είναι η μεγαλύτερη πληγή της γραφειοκρατίας, που είναι και από τις πλέον ακριβές στην Ευρωπαϊκή Ένωση», τόνισε.
Χαρακτηριστικά ο κ. Β. Ράπανος ανέφερε ότι για να πραγματοποιηθεί μία εξαγωγή στην Ελλάδα, η οποία έχει άμεση και επείγουσα ανάγκη τονώσεως της εξωστρέφειάς της και εισόδου της σε ξένες αγορές, μία επιχείρηση πρέπει να ταλαιπωρείται 19 ημέρες κατ' ελάχιστον! Αντιθέτως, για την πραγματοποίηση εισαγωγής προϊόντων η σχετική γραφειοκρατική ταλαιπωρία απαιτεί 15 ημέρες. Επισημαίνουμε ότι για αμφότερες τις ανωτέρω λειτουργίες ο μέσος κοινοτικός όρος είναι ένα τριήμερο. Κατά τα λοιπά, κάποιους τα ροδάκινα προς τη Ρωσία τους μάραναν. Είναι αυτοί που βλέπουν το δέντρο και όχι το δάσος.
Ο κ. Ράπανος είπε ακόμα ότι για να συμμετάσχει μία επιχείρηση σε διαγωνισμό πρέπει να αφιερώσει στη σχετική διαδικασία 25 ημέρες - χρόνος ρεκόρ στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εντυπωσιακά ήταν επίσης και τα ποσοτικά στοιχεία που ανέφερε για την αύξηση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων την περίοδο 2000-2009, με αποτέλεσμα οι συνολικές δαπάνες για αμοιβές εργασίας στο Δημόσιο να αυξηθούν 81%, έναντι αυξήσεως μόνον 18% στις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης. Ο πρώην πρόεδρος της ΕΤΕ έκανε ειδική μνεία και στη «βιομηχανία» ρυθμιστικών αποφάσεων: από 4.127 που εκδόθηκαν το 1997, έφθασαν δέκα έτη αργότερα, το 2007, τις 14.892 -και δικαιώνεται έτσι παλαιότερη έρευνα του καθηγητή Δημόσιας Διοικήσεως Παν. Καρκατσούλη, η οποία κάνει λόγο για 172.000 αποφάσεις την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα.
Πρόκειται, δηλαδή, για ένα απαράδεκτο σύστημα, το οποίο μόνον διαφθορά και υποανάπτυξη μπορεί να παράγει. Εξάλλου, όπως ξεκάθαρα παραδέχθηκαν οι δύο ομιλητές στην εκδήλωση, αλλά και ο συντονιστής της καθηγητής Στ. Γερουλάνος, το σύστημα αυτό φαλκιδεύει κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια και καθιστά τους υπουργούς ομήρους ενός δαιδαλώδους και αποκρουστικού στην υφή του συστήματος, το οποίο εκ του ασφαλούς οδηγεί τη χώρα στον κρημνό. «Όσο διαιωνίζονται η πολυνομία, η πολυπλοκότητα και οι ασάφειες, τόσο η χώρα θα απομακρύνεται από την ανάπτυξη», παραδέχθηκαν οι κ. Παν. Πικραμμένος και Β. Ράπανος.
Όχι, όμως, χωρίς να υπογραμμίσουν ότι κάποιες προσπάθειες γίνονται προς τη σωστή κατεύθυνση και μία από αυτές, είπαν, είναι η δημιουργία των Κέντρων Εξυπηρετήσεως του Πολίτη (ΚΕΠ).
Το δικό μας ερώτημα, όμως, έγκειται στο κατά πόσον μία βαριά άρρωστη και ευρέως διεφθαρμένη δημόσια διοίκηση μπορεί να θεραπεύεται με ασπιρίνες... Ιδιαίτερα δε σήμερα, όπου η ανάπτυξη είναι και η μοναδική προϋπόθεση για να μην υποκύψει η Ελλάδα στην επικίνδυνη λαβή του χρέους - ακόμα και αν αυτό επιμηκυνθεί.
Αθανάσιος Χ.Παπανδρόπουλος
ath.papandropoulos@euro2day.gr
ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ Η Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ?
ΑπάντησηΔιαγραφή