Γηροκομείο Άμφισσας... Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν

 

 

ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΟΤΑΝ ΓΕΡΑΣΟΥΝ

(Γηροκομείο Άμφισσας)

Χρήστος Βανδώρος

Την Παρασκευή 11 Ιουλίου, στο δημοτικό συμβούλιο Δ. Δελφών,  πιστοποιήθηκε και με την βούλα ότι δεν υφίσταται πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση. Τα αποκαρδιωμένα και προφανώς κουρασμένα παλικάρια της πλειοψηφίας που παριστάνουν τη διοίκηση του Δήμου παραδέχτηκαν ότι τους είναι βάρος ασήκωτο η αναμονή του Σεπτέμβρη.

Το σοβαρότατο θέμα του γηροκομείου μέσα σε αυτές τις συνθήκες, για τρίτη φορά δεν μπόρεσε να διαβεί δρόμο. Άλλη μια χαμένη ευκαιρία, με αποτέλεσμα ένα κατ εξοχήν πολιτικό και ηθικό για τον τόπο, θέμα να παραπαίει σε αδιέξοδα και παραπολιτικά μονοπάτια.

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

            Οι πολιτικές νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης έχουν και είχαν καταστροφικά αποτελέσματα στα κρίσιμα για τους αδύναμους πολίτες πεδία της κοινωνικής φροντίδας και της πρόνοιας. Σταθερή επιδίωξη των πολιτικών και των οικονομολόγων που με τις θεωρίες τους σφράγισαν την εποχή μας ήταν α) η μείωση του λεγόμενου μη μισθολογικού κόστους δηλ ασφάλισης, πρόνοιας, υγείας και β) η ανάληψη των παραπάνω δαπανών από τον κάθε πολίτη βάση των «δικών του» προτεραιοτήτων και ρυθμίσεων.  Έτσι η διεθνής και η ελληνική εμπειρία δείχνουν, ότι η μόνη πολιτική που επιφυλάσσουν για την πρόνοια οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας είναι η υποχρηματοδότηση, η απαξίωση και η παράδοση στον ιδιωτικό τομέα των ευαίσθητων αυτών υπηρεσιών, που εκ φύσεως δεν συμβαδίζουν με την κερδοσκοπική λειτουργία.

Στην Ελλάδα είχαμε αφενός την ευτυχή συγκυρία της ύπαρξης πάμπολλων συμπολιτών που ενίσχυσαν με δωρεές τέτοιες δομές, και αφετέρου την κακοδαιμονία της μη χρηστής διοίκησης τους. Ουσιαστικά και σε μεγάλο βαθμό το πλαίσιο λειτουργίας τέτοιων δομών καθορίστηκε από τα εκλογικά τεφτέρια των πολιτευτών εξουσίας της μεταπολεμικής Ελλάδας. Απαξιωμένα σήμερα ακολουθούν την μοίρα τους, εγκλωβισμένα σαν συνταξιδιώτες στη δίνη μιας συστημικής κρίσης που μετατρέπει ελέω συγκυβέρνησης τη χώρα και το λαό σε αποικία χρέους.

Το ίδρυμα στην Άμφισσα επομένως, δεν ήταν «εύκολο» να ξεφύγει…από την παραπάνω πορεία. Άλλωστε «…καθρέπτης σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω…».

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Ας φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη μας:

 1) Στις 28-11-2012 μαζεύτηκαν περισσότερες από 100 υπογραφές πολιτών της Άμφισσας κυρίως, που με ανησυχία ζητούσαμε να συζητηθεί το θέμα στο Δ.Σ. και να ενημερωθούμε για την κατάσταση του γηροκομείου. Στη συνεδρίαση παρουσιάστηκε επιστολή του δεσπότη που απαγόρευε οποιαδήποτε συζήτηση για το θέμα!! Η Συμπολίτευση αλλά και σύσσωμη η αντιπολίτευση πλην των ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ και 4-5 συμβούλων της παράταξης κ Καραχάλιου- χωρίς τον ίδιο όμως-  συντάχθηκαν με την αδιαφάνεια, οχυρωμένοι πίσω από την δήθεν επιστολή! Δεν πτοήθηκαν ούτε όταν πολίτης ρώτησε «πως γίνεται η γνώμη ενός ατόμου να δεσμεύει το δημοτικό συμβούλιο ειδικά όταν είναι γνωστό ότι ο μητροπολίτης, με όλο τον σεβασμό στο πρόσωπο του, λόγω ασθένειας δεν μπορεί…» Το βίντεο από τη συνεδρίαση στην διεύθυνση (https://www.youtube.com/watch?v=56vVdhvWx24).

 Έτσι, σε μια καίρια χρονική στιγμή, που θα μπορούσε με κατάλληλες κινήσεις να διευθετηθεί το θέμα, προτιμήθηκε από το δημοτικό συμβούλιο να θαφτεί. ΤΟ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΤΗΣ ΑΜΦΙΣΣΑΣ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΝΑΥΑΓΗΣΕΙ.

 2) Για δεύτερη φορά το θέμα «γηροκομείο Άμφισσας», ξαναήλθε για συζήτηση στις 28-1-2014. Λίγες ημέρες πριν την αναγκαστική παραίτηση δίκην αποπομπής του τότε Δημάρχου.

Τι ειπώθηκε τότε από τον κ. Φουσέκη; Τα παρακάτω:

Ότι προϋποθέσεις για συνέχιση της λειτουργίας του υπάρχουν μόνο  εάν και εφόσον ο ΕΟΠΥΥ  πληρώνει κανονικά, το ΙΚΑ  ρυθμίσει τα χρέη σε βάθος πολλών χρόνων, οι εργαζόμενοι συναινούν σε μειώσεις μισθών έως 40%, και επιπλέον προμηθευτές και εργαζόμενοι  να ξεχάσουν τα χρωστούμενα τουλάχιστον στο ορατό μέλλον για τους δεύτερους. Κατά τα άλλα δήμαρχος, σύμβουλοι και διευθυντής μονάδας ευλόγησαν τα γένια τους ευχαρίστησαν εαυτούς και αλλήλους, ανάμεσα τους την τοπική και κεντρική πολιτική ηγεσία και νίπτοντας τας χείρας άλλαξαν πλευρό-συγνώμη- σελίδα στην συνέχεια της συνεδρίασης. Ούτε απόφαση ούτε προβληματισμός ούτε κινητοποίηση. Τίποτα. Αυτή είναι η μαύρη αλήθεια.

Έκτοτε το θέμα αναζωπυρώθηκε κατά την διάρκεια των αυτοδιοικητικών εκλογών και σύρθηκε μέχρι τώρα όπου και η τρίτη απόπειρα συζήτησης δεν είχε αποτέλεσμα.

  Επειδή ανά την χώρα παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν πλήθος ιδρύματα επιχειρήθηκε από την κυβέρνηση νομοθετική ρύθμιση η οποία αποσκοπούσε αποκλειστικά στο άρπαγμα της περιουσίας των ιδρυμάτων χωρίς καμία εξασφάλιση στη σωστή λειτουργία τους. Άλλωστε και τα αμιγώς κρατικά παραπαίουν.

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΛΕΣ….

Εκ των πραγμάτων αυτό που προέχει είναι η άμεση επαναλειτουργία του ιδρύματος. Οι διαχειριστικές επιτροπές καλές και χρήσιμες αλλά μόνο η επαναλειτουργία με όρους και προϋποθέσεις κοινωνικής νομιμότητας διασφαλίζουν την ύπαρξη, λειτουργία και προστασία όχι μόνο τέτοιων ιδρυμάτων αλλά συνολικά των δομών πρόνοιας, φροντίδας, υγείας.

Αυτή τη στιγμή στο Δ. Δελφών στην πραγματικότητα δεν υπάρχει δημοτική αρχή. Το νυν δημοτικό συμβούλιο είναι θολό είδωλο μιας ανύπαρκτης δήθεν νομιμότητας δηλ. μια οφθαλμαπάτη.

ΝΕΟΕΚΛΕΓΜΕΝΟΙ ΚΚ ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ Κ.Κ ΤΟΠΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΆΜΦΙΣΣΑΣ Κ. ΔΗΜΑΡΧΕ. ΑΝΑΛΑΒΕΤΕ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΣΑΣ ΤΩΡΑ. ΜΗΝ ΚΡΥΒΕΣΤΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ.

 Ο Σεπτέμβρης είναι τώρα.

 Καλέστε  σε συγκέντρωση συνέλευση συζήτηση τους πολίτες της Άμφισσας. Σκοπός της συνέλευσης να  γίνει επιτροπή σωτηρίας συνεπικουρούμενη από τους κοινωνικούς και επιστημονικούς φορείς της περιοχής, να αποφασιστούν οι τρόποι υπεράσπισης όλων των κοινωνικών δομών της περιοχής.

Τα δημ συμβούλια έχουν όρια στην λειτουργία τους, νόμους και διατάξεις. Η κοινωνία έχει όριο την κοινωνία. Ας αξιοποιηθεί λοιπόν σαν η μόνη ικανή και αναγκαία προϋπόθεση να φρενάρει την πορεία αποσύνθεσης της περιοχής και της πόλης.

Νομικά ο Δήμος μπορεί να αναλάβει. Εδώ καθημερινά αλλάζουν ρυθμίσεις με το φύσημα του αέρα, με την κοινωνία ξεσηκωμένη τι νομίζουμε;  Μπορούμε .

Σήμερα το γηροκομείο, αύριο το πνευματικό κέντρο Άμφισσας, χθες το κέντρο πρόληψης, τα σχολεία, το νοσοκομείο, τα κέντρα υγείας, τα περιφερειακά ιατρεία κτλ.

Μοναδική προϋπόθεση να δράσουμε συλλογικά  με την κοινωνία μαζί και μπροστά. Η στοχευμένη κινητοποίηση των πολιτών είναι η μόνη ασπίδα προστασίας για το σύνολο των θεσμών που σήμερα βάλλονται. Η διαμαρτυρία και το ψήφισμα, είναι χρήσιμα αλλά είναι λίγα μπροστά στην  μεθοδευμένη επίθεση που δεχόμαστε. Μόνο η κινητοποίηση της κοινωνίας μπορεί αρχικά να φρενάρει και στη συνέχεια να προδιαγράψει λύσεις εφικτές και βιώσιμες. 

 Βανδώρος Χρήστος.