Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

Γράμμα στον Αντώνη Σαμαρά. Λοιπόν, πρωθυπουργέ μου...


Πρωθυπουργέ μου,
Αναζητώ τη λύση του προβλήματός μου σε σένα, γιατί η Ιστορία…
η ιστορία σου, έχει δείξει ότι εσύ έχεις τη λύση για όλα τα προβλήματα.

Αφού κατάφερες να λύσεις οικονομικά, δημοσιονομικά, πολιτικά και άλλα προβλήματα της χώρας, του κερατά, το δικό μου θα σε δυσκολέψει;

Λοιπόν, πρωθυπουργέ μου, καμάρι της πολιτικής και της δημοκρατίας, τα τελευταία 3,5 χρόνια έχω γεμίσει με βιογραφικά ό,τι εταιρεία, εργοστάσιο, αποθήκη, σούπερ μάρκετ ή κατάστημα υπάρχει ακόμα ανοιχτό!

Πρέπει να βρίσκονται διαθέσιμα στην αγορά εργασίας περισσότερα από 110 βιογραφικά μου!

Και διερωτώμαι τώρα, σωτήρα μου! Τώρα που βγήκαμε στις αγορές και η ανάπτυξη κτυπά επίμονα την πόρτα της χώρας, τώρα που αυτόματα θα δημιουργηθούν πολυάριθμες θέσεις εργασίας, τώρα που η εικόνα της χώρας αλλάζει και η οικονομία εκτοξεύεται… ποια είναι η δική μου θέση;

Ποια είναι η θέση μου απέναντι στους εκατοντάδες εργοδότες που θα σφάζονται στην ποδιά μου για το ποιος θα με πρωτοπροσλάβει; Πώς θα αντικρίσω στα μάτια τόσους πανικόβλητους επιχειρηματίες που θα προσπαθούν απεγνωσμένα να καλύψουν εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας με μόνο 1,5 εκατομμύριο ανέργους;

Το παράκανες, φωστήρα μου! Έσωσες τη χώρα με τέτοια ταχύτητα που δεν την προλαβαίνουμε!

Αν ξαφνικά γεμίσει η χώρα με καλοπληρωμένους εργαζόμενους και το χρήμα ρέει άφθονο στην αγορά, μήπως χάσουμε πάλι τον έλεγχο;

Ξέρεις εσύ πόσο εύκολα παρασύρεται ο απαίδευτος Έλληνας!

Μήπως επιδοθούν και πάλι οι επιρρεπείς Έλληνες σε σπατάλες και φαγοπότια; Μήπως τα φάμε πάλι όλα; Μήπως επέλθει πάλι η χώρα σε δεινή θέση; Μήπως καμαρώσουμε εσένα στο Καστελόριζο;

Ή, ακόμα χειρότερα, μήπως κληθείς και πάλι να σώσεις την Ελλάδα;

Αδύνατον να διαχειριστώ αυτό το φαύλο κύκλο! Έρχεσαι, σώζεις, τα τρώμε και ξανάρχεσαι να μας σώσεις!

Αδύνατον! Όταν χτυπήσει η ανάπτυξη τη δική μου πόρτα, θα κάνω πως λείπω!

Δεν βγαίνω ούτε στην πόρτα όσο βλέπω ακόμα τη μούρη σου, «μεταρρυθμιστή» μου! Θα τολμήσω να ανοίξω μόνο όταν δω την πλάτη σου!

/www.zoomblog.org/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου