Τι επιχειρούν οι χθόνιες δυνάμεις του συστήματος μετά το φιάσκο του baltakos gate
Του Μάκη Ανδρονόπουλου
Η αναβολή από τη Moody’s της αναβάθμισης της ελληνικής οικονομίας για τον Αύγουστο μετά από την αποκάλυψη του Μπαλτάκος γκέιτ οδηγεί τον Σαμαρά στην επίσπευση της υλοποίησης του deal με την Goldman Sachs για την θεατρική παράσταση «έξοδος στις αγορές» και ενδεχομένως πριν από την έλευση της καγκελαρίου Μέρκελ για τέσσερις ώρες την Παρασκευή,
11 Απριλίου. Στην απόφαση αυτή, ρόλο φαίνεται να παίζει και η προειδοποίηση Σόιμπλε μέσω της «Καθημερινής» πως δεν θα υπάρξει «ποτέ ξανά κούρεμα» του ελληνικού χρέους, που ακυρώνει κάθε «οραματική» προοπτική της σαμαρικής εξουσίας. Με δυο λόγια, η «έξοδος» στις αγορές είναι η έσχατη κίνηση του σαμαρικού μπλοκ.
Στη γωνία καραδοκούν η Ντόρα και ο Αβραμόπουλος, αλλά και άλλα νεότερα αουτσάιντερ… για την αλλαγή πρωθυπουργού από την παρούσα Βουλή, ενώ στην κούρσα έχει μπει και ο Γιώργος Παπανδρέου. Μια αλλαγή πρωθυπουργού από την παρούσα Βουλή, θα ήταν βούτυρο στο ψωμί των χθόνιων δυνάμεων του συστήματος, αλλά και του ευρύτερου μνημονιακού μπλοκ, καθώς θα εκτόνωνε την πολιτική ένταση που έχει συσσωρευτεί και θα επέτρεπε ίσως στις μνημονιακές δυνάμεις να ολοκληρώσουν την θεσμική παράδοση της χώρας στις δυνάμεις των δανειστών και των αγορών με το επόμενο Μνημόνιο.
Δεδομένου ότι οι δημοσκοπήσεις που δημοσιεύονται δεν απηχούν ούτε κατά διάνοια τις πραγματικές προθέσεις του εκλογικού σώματος, καθώς μόνο ένας 1/10 δέχεται να συμμετάσχει στις δημοσκοπήσεις, αλλά και με δεδομένο ότι συχνά διατυπώνονται από παράγοντες φόβοι για συντριβή της ΝΔ α λα ΠΑΣΟΚ, είναι εύλογο το σενάριο της αλλαγής πρωθυπουργού να προκρίνεται από τους ισχυρούς παίκτες του συστήματος. Άλλωστε, επισημαίνουν αναλυτές, οι εντυπώσεις -δήθεν τάσεις- που επιχειρούν να κατασκευάσουν οι δημοσκοπήσεις δεν γίνονται πιστευτές, ότι δηλαδή: 1) πρόκειται για θρίλερ για την πρωτιά μεταξύ ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, 2) οι πολίτες δεν εμπιστεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ και 3) το Ποτάμι είναι τρίτο κόμμα. Το Ποτάμι ενδεχομένως να ήταν ένα καλό όχημα, αλλά έγιναν δραματικά λάθη. Αν εμφανιζόταν στο παραπέντε ίσως να διατηρούσε κάποια δυναμική. Εμφανίστηκε πολύ νωρίς και ο «αρχηγός» αποδομήθηκε...
Μέσα στο ασφυκτικό αυτό πλαίσιο, κεντρικός στόχος των συστημικών και μνημονιακών δυνάμεων είναι να αποφευχθούν οι τριπλές εκλογές. Ο Σαμαράς δεν είναι διατεθειμένος να παραδώσει τη σκυτάλη και μάλλον θα αποφασίσει αν θα πάει σε τριπλές εκλογές μέχρι το Πάσχα το πολύ. Πάντως, φαίνεται δύσκολο, προς το παρόν, να πέσει εκ των έσω, εκτός κι αν οι Κασιδιάρηδες -μέσα στο δικό τους πρόβλημα- βγάλουν κι άλλες παραγωγές. Όλα αυτά οι «παίκτες» τα γνωρίζουν και συζητάνε το πώς και το ποιος. Όλα θα εξαρτηθούν από τις αποκαλύψεις, αφού κατάφεραν το αδιανόητο, να κάνουν την ΧΑ ρυθμιστή στων εξελίξεων.
Υπάρχουν και ορισμένοι που διαβλέπουν ότι υπάρχει συστημική ευκαιρία στο πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου, αν το ΠΑΣΟΚ αναλάμβανε να καθαρίσει τον Βενιζέλο και να
αναδείξει τον πρώην ξανά πρωθυπουργό σε στιλ Παπαδήμου με ψήφο εμπιστοσύνης της ΝΔ. Έτσι, πρώτον, θα μπορούσε να σταματήσει την κατάρρευση της ΝΔ, δεύτερον, θα μπορούσε ενδεχομένως να ανασυγκροτηθεί η κεντροαριστερά και τρίτον και σημαντικότερο, θα μπορούσε να αναστηθεί ο μύθος της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Μερικοί μάλιστα λένε πως ο Παπανδρέου θα μπορούσε να σχηματίσει μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, όχι μόνο με ΝΔ και ΔΗΜΑΡ, αλλά ακόμη και με το ΣΥΡΙΖΑ ή την ανοχή του!...
Όλα αυτά απασχολούν αυτούς που «φτιάχνουν» τον Παπανδρέου, μόνο που τα σκέφτονταν για μετά τις ευρωεκλογές και την καταγραφή της ήττας του ΠΑΣΟΚ, ώστε να δικαιολογείται η ανατροπή του Βενιζέλου. Ο Γιώργος όμως θέλει να συμβούν αυτά πριν τις ευρωεκλογές, δηλαδή τώρα, γι΄ αυτό και πιέζει να βγει το ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση, χωρίς να την ρίξει. Πρώτον, θέλει να κάψει τα 5 πορίσματα οικονομικής διαχείρισης του ΠΑΣΟΚ με τα οποία τον απειλεί ο Βενιζέλος. Δεύτερον, θέλει να προλάβει να διαχειριστεί αυτός τις μεγάλες επιχορηγήσεις που έρχονται. Τρίτον, να αποφύγει να κληρονομήσει ένα εντελώς διαλυμένο ΠΑΣΟΚ, διότι τότε μπορεί να υπάρξουν κι άλλοι διεκδικητές.
Προφανώς, όλα αυτά είναι κουβέντες και σενάρια γραφείου ή ονειρώξεις διαφόρων απελπισμένων του συστήματος που βλέπουν το τσουνάμι που θα σαρώσει τα πάντα να έρχεται ή άλλων που φοβούνται πως στο προσεχές μέλλον θα βλέπουν τον κόσμο ριγέ. Από την πλευρά του ο κόσμος και οι ψηφοφόροι αντιλαμβάνονται πως για να σταματήσει το κακό πρέπει να αλλάξει η πλατφόρμα και τα πρόσωπα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, ώστε να υπάρξει ελπίδα φυγής από τον θανατικό τους εναγκαλισμό. Και αυτό ξέρουν ποιοι μπορούν να το παλέψουν.
4.Τμήματα της Δικαιοσύνης θεωρούν εαυτόν συνέχεια της κυβέρνησης και όχι των νόμων.
Αν υποθέσουμε πως δεν είχε δημοσιοποιηθεί το βίντεο με τον Μπαλτάκο, αν δηλαδή τον προστάτευε η νομιμότητα, τότε δεν θα ξέραμε ποτέ πως ήταν ένας τύπος που είναι σε συνδιαλλαγή με τη φιλική Χρυσή Αυγή για να εισπράξει κομματικά οφέλη. Θα ήταν σωστό; Κι αν ακόμα υποθέσουμε πως ο κερδισμένος από αυτήν την υπόθεση είναι ο Σαμαράς ο οποίος δεν ήξερε τίποτα αλλά έμαθε για τον προδότη συνεργάτη του, γιατί ο Δένδιας ζήτησε την απαγόρευση αντί να αφήσει να μάθουν πόσοι ακόμα πρόδωσαν το Σαμαρά;
ΥΓ. Έχει ενδιαφέρον πως την εντολή απαγορεύσεων, έδωσε ο Άρειος Πάγος. Δηλαδή το τμήμα αυτό της Δικαιοσύνης που σύμφωνα με τον Μπαλτάκο, δεχόταν τις παρεμβάσεις και άρα έπρεπε κανονικά να ελεγχθεί. Ίσως λίγο τακτ να μην έβλαπτε, να δημιουργούσε λιγότερες υποψίες και να προστάτευε την ίδια τη Δικαιοσύνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου