Πότε, επιτέλους θα μιλήσουμε πολιτικά σ’ αυτό τον Δήμο;

Γράφει ο Ηλίας Τσίγκας

Δυόμιση μήνες να υπολείπονται για τις εκλογές, με το χρόνο να μαζεύει και το τοπίο γύρω από τους διεκδικητές της ψήφου των δημοτών στο Δήμο Δελφών αρχίζει grosso modo να σχηματοποιείται.

Βασική εκκρεμότητα η τύχη του νυν Δημάρχου κ. Φουσέκη και της Παράταξής του, που Δευτέρα-Τετάρτη και Παρασκευή κατέρχεται τελικώς, ενώ Τρίτη-Πέμπτη-Σάββατο κωλύεται νομικώς. Ό,τι κι αν γίνει τελικά, λίγο επηρεάζει την προσέγγιση αυτού του άρθρου, καθώς από κει έχουμε πλούσιες παραστάσεις και δείγματα γραφής. Και το πικρό συμπέρασμα που ανακύπτει από τη μέχρι τώρα πραγματικότητα που διαγράφεται εν όψει των μαγιάτικων εκλογών είναι πως, για μια φορά ακόμα, ουδείς δείχνει να έχει την πρόθεση να μιλήσει πολιτικά! Και χωρίς αμιγώς πολιτική εμβάθυνση σε όσα καταδικάζουν το Δήμο στην υπανάπτυξη και στο βάλτωμα, λύση και πραγματική πρόοδος δεν μπορεί να υπάρξει.

Πρώτος από τα new entries γνωστοποίησε υποψηφιότητα ο κ. Δρακάκης. Άλλοτε με τη σημαία του ΠΑΣΟΚ, άρα εξαρτημένος, τώρα ανεξάρτητος. Με βασικό σύνθημα-επιχείρημα ( ως και τίτλο του υπό σύσταση Συνδυασμού) την καθαρότητα και τη διαφάνεια. Πρόταση εξόχως απολιτική, καθώς πρόκειται για επιφανειακή ανάγνωση της πραγματικότητας. Σύμφωνα με αυτή, λοιπόν, αρκεί να φύγουν οι "παλιοί", οι "διεφθαρμένοι" και να αντικατασταθούν από τους "νέους" κι "άφθαρτους", που έχουν "καθαρά χέρια", και δή με την αρωγή "χρυσών κι ελληνικότατων" εφεδρειών, για να ξαναπάρει μπροστά η ατμομηχανή της ανάπτυξης και της ορθής διοίκησης του Δήμου.

Πρόταση κατ ουσίαν μη πολιτική κι ακραιφνώς επιφανειακή. Η ηθική δεν είναι πολιτική. Και δεν απαντάει στους λόγους που παράγουν τη διαφθορά. Τέτοια, όπως και σωρός απ ευθείας αναθέσεων (τα φονικά 45άρια) κι άλλα πολλά παρόμοια παρατηρούνται στους Ο.Τ.Α. όλης σχεδόν της χώρας. Η αδιαφάνεια δεν προέρχεται επειδή απλά κυριαρχούν "λαμόγια" και "καρχαρίες". Αλλά από ένα πλέγμα δομών που στη βάση του είναι ο κρατισμός, ο συγκεντρωτισμός του αυτοδιοικητικού συστήματος κι οι στρεβλώσεις της αγοράς. Πόσα μαγαζιά-επιχειρήσεις-ελεύθεροι επαγγελματίες μπορούν να επιβιώσουν δίχως την πατρωνία του κάθε Δημάρχου, Αντιπεριφερειάρχη ή άλλου αιρετού; Ποιός ο ρόλος τους στην πίεσή τους για παραγωγή διαφθοράς; Ποιές εναλλακτικές στρατηγικές επιβίωσης έχει να προτείνει στον Ιδιώτη επαγγελματία μια τέτοια αυτοδιοικητική πρόταση; Και τι αντιστάσεις, εν τέλει, θα προβάλλουν τα "καθαρά χέρια" στον ορυμαγδό των αιτημάτων που θα υποδεχτούν το νέο Δήμαρχο την επαύριο της ανάληψης των καθηκόντων του;

Δεύτερος νέος υποψήφιος Δήμαρχος ο Θανάσης Παναγιωτόπουλος. Άτομο με γνώσεις κι αγάπη για την πόλη, που τυχαίνει να τα γνωρίζω προσωπικά. Για το βιαστικό ή μη της εκδήλωσης δημαρχιακών προθέσεων ή για το ξόδεμα ενός πολιτικού κεφαλαίου που δεν έχει προλάβει αρκούντως να σμιλευτεί δε δικαιούται να μιλήσει κανείς. Αυτά είναι ζητήματα προσωπικών επιλογών και μόνο. Αλλά η Διακήρυξη που είδε χτες-προχτές το φως της δημοσιότητας εμφανίζει σοβαρά κενα πολιτικού λόγου. Πέραν του ότι είναι κατά το δοκούν επικριτική κι ουδόλως αυτοκριτική, προτάσσει ένα σύνολο αντιφατικών κενολογιών που μόνο πολιτικός λόγος δεν είναι. Κενολογίες αφού "για τις πολλές κι αναξιοποίητες δυνατότητες" αυτού του τόπου και τα σχετικά έχουμε ακούσει κατά κόρον-και θα ξαναακούσουμε μέχρι...δακρύων- κι αντιφατικές γιατί εκφέρονται από ένα εν δυνάμει αυτοδιοικητικό φορέα που λανσαρίστηκε εξ αρχής-και θα επενδύσει σ αυτό- στα "νέα" πρόσωπα που έρχονται να "ανανεώσουν" τον αέρα του στελεχιακού δυναμικού της αυτοδιοίκησης του Δήμου μας. Μια προσεκτική ανάγνωση αρκετών εκ των υπογραφόντων πείθει πως το εγχείρημα είναι τόσο "νέο" όσο κι ο...ΣΥΡΙΖΑ.

Κυριότατα, όμως, είναι απολιτικό. Ποιός εγγυάται ότι τα "νέα" πρόσωπα δε θα ακολουθήσουν μέχρι κεραίας τις παλαιοκομματικές πρακτικές; (Κι ο νυν Δήμαρχος ως "νέο κι άφθαρτο πρόσωπο" εκλέχτηκε κάποτε πολύ βαθιά στο παρελθόν. Η συνέχεια σε όλους σας γνωστή...) Πότε έδωσαν ένα ρηξικέλευθο στίγμα; Πότε ο επικεφαλής του Συνδυασμού από τη διακριτή θέση που κατείχε επί μια συναπτή σχεδόν τετραετία κατέθεσε μια νέα πρόταση που να ταράξει τα βαλτωμένα νερά του τενάγους που ναρκισσιστικά αυτοαποκαλείται Δήμος Δελφών; Πότε έπεισε στοιχειωδώς ότι είναι on line με τα ρεύματα ιδεών και προβληματισμού που αναπτύσσονται σε άλλους Δήμους κι εδώ θα τα ανακαλύψουμε όταν θα έχουν αντικατασταθεί από νέα; Τα συμφέροντα ποιών υποσυνόλων θα εκφράσει και θα εκπροσωπήσει και με ποιά θα συγκρουστεί; Γιατί, εξ άλλου; Πότε συγκρούστηκε και με ποιόν από όσους ευθύνονται για την ερημοποίηση της περιοχής; Ας μην ξεχνάει κανείς, άλλωστε, ότι πρωτίστως πολιτική είναι σύγκρουση. Με συμφέροντα κι όχι με ψευδομηχανισμούς.

Στο στρατόπεδο του νυν Δημάρχου έχουν βαλθεί να πλουτίσουν τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας. Για ίντριγκα, βυζαντινισμό και δολοπλοκία. Για πρόγραμμα ούτε λόγος. Έχουν, άλλωστε, να ολοκληρώσουν το προηγούμενο. Επιπλέον, εδώ τα πράγματα είναι λιγότερο "sexy" από κάθε άλλη παράταξη. Τι πάθος να βγάλει κανείς μετά από τόσα και τόσα χρόνια γάμου με την τοπική εξουσία; Δήθεν προβάλλουμε το δήθεν έργο μας και σεις δήθεν κάνετε ότι το εγκρίνετε. Καθόλου δήθεν, ωστόσο, οι εξαρτήσεις, οι αναμονές για τακτοποιήσεις σε εταιρείες κι η θάλασσα των προσωπικών διευθετήσεων που διαμορφώνει πλειοψηφίες και "δημοκρατικές νομιμοποιήσεις" σε ολιγαρχικά, κατ ουσίαν, αυτοδιοικητικά "πολιτεύματα". Moto όλων-"από πάνω" κι "από κάτω"- σε αυτό το σενάριο: " Βολέψου εσύ κι άσε τους άλλους να πεθάνουν". Και μετά, οι ίδιοι οι παρασχόντες τη νομιμοποίηση θα βγάζουν φιλιππικούς στα καφενεία (sorry, καφετέριες ) για την υπανάπτυξη και τη στασιμότητα του τόπου. Κι όσο κορυφώνεται το "ενδιαφέρον" για τον ρόλο που (ξανά)καλούνται να διαδραματίσουν ο κ. Κάππος κι ο κ. Παπαλάιος, φερ ειπείν, τόσο η αποχή από τις εκλογές θα εκτοξεύεται και τα αυγά του φιδιού θα πληθαίνουν και θα σπάνε τα αποκρουστικά τους τσόφλια.

Τέλος, οι "Πολίτες στο Προσκήνιο". Σύνολο με το αξιολογότερο συγκριτικά στελεχιακό δυναμικό. Αλλά επικεντρωμένο αυτιστικά στο τρίγωνο Ξεροπήγαδο-Ιτιά-Λαρνάκι. Με ολίγον από Καστέλλια. Λόγος ξανά στα όρια του απολιτικού. Καταγγελτική ρητορική. Αβάσιμη; Κάθε άλλο. Αλλά καταγγελτική. Χωρίς έφεση στον προγραμματικό λόγο, στη διάχυσή του στη βάση και στην αλληλεπίδραση και τον εμπλουτισμό από αυτήν. Κεντρικός άξονας το " Μνημόνιο" κι η "αντιμνημονιακή συσπείρωση" (εδώ, ευτυχώς, χωρίς τη συνδρομή "ψεκασμένων"). Εν πρώτοις, διαιωνίζει το κίβδηλο δίλημμα " Ή εμείς ή οι άλλοι", αφ ενός όταν δεν ερμηνεύει την ελληνική πραγματικότητα, αφ ετέρου γιατι στο προσκήνιο της πολιτικής σκηνής (θα έπρεπε να) είναι το "μετά το μνημόνιο".

Λόγος, κυριότατα ωστόσο, που δεν ακουμπάει σε επίπεδο ΟΤΑ ούτε κατ ελάχιστον το σύγχρονο Κοινωνικό μας Ζήτημα. Με τι λέξεις-κλειδιά θα περιγραφεί ένα νέο συλλογικό όραμα που θα προτάσσει τον περιορισμό των κοινωνικών ανισοτήτων; Ένα Δήμο πρωτοπόρο στην παροχή υπηρεσιών που θα συναρθρώνονται οργανικά με την οικονομική ανάπτυξη κι όχι απλά,επιφανειακά και ντεμέκ πολιτικά με ένα "δίχτυ ασφάλειας" για τους πιο αδύνατους; Κι η επιχειρηματικότητα; Η αφυδατωμένη αναπαραγωγή ξεπερασμένων κρατικίστικων-αριστερίστικων-κομφορμιστικών αντιλήψεων παροξύνει τριζάτες κοινωνικές ανισότητες ακόμα και στα όρια ενός Δήμου, κάθε Δήμου, στην έκταση και την εμβέλεια που αναλογεί. Κι είναι βαθιά συντηρητική αντίληψη.

Για το ΚΚΕ και τη "Λαϊκή Συσπείρωση" δε θέλω να αναφέρω κάτι. Όχι γιατί όπως λένε πολλοί είναι εκτός τόπου και χρόνου. Απλά, γιατί το ΚΚΕ είναι άκριτο.

Αυτά μέχρι νεοτέρας. Επομένως, για να παραφράσουμε μια στάλα τον Ποιητή, " Πάρτε πολύ νερό μαζί σας. Τα επόμενα πέντε χρόνια προβλέπεται ξηρασία"...

Photo by Josef Koudelka

http://amfissaface.gr/