Ισοπεδώνονται οι… δομές(;!)

Του Θανάση Νικολαΐδη

 

ΥΠΗΡΧΑΝ δομές και… καταστρέφονται. Αποικοδομείται ό,τι στήθηκε (τυχαία κι όπως-όπως) και άρα… τι μας περιμένει.  Έτσι το’ πιασαν , αυτό διακηρύσσουν κι είναι η επωδός: «Διαλύετε τα πάντα», δεν αφήσατε τίποτα όρθιο», η υποκρισία πάει σύννεφο, εκτός αν είναι μύωπες και δεν τα βλέπουν. 

ΚΙ εμείς που ψάξαμε για δομές δεν τις… συναντήσαμε. Ούτε κανόνες και υπακοή στους νόμους. Ούτε κλάδο αναμάρτητων, ούτε σινάφι που να αντιστάθηκε στη διαφθορά. Πώς; Με μια απεργία για το φακελάκι, καταγγελία (με στοιχεία) για κλέφτες και κλεφταράδες.

ΘΕΛΟΥΜΕ ειλικρίνεια, δεν θέλουμε υποκριτές. Οι μισοί τα ισοπέδωναν και οι άλλοι μισοί κοιτάζαμε, αδιάφοροι, όσο το κακό δεν μας άγγιζε. Να μας εξηγήσουν, λοιπόν, οι διαμαρτυρόμενοι για την επερχόμενη ισοπέδωση έναν χώρο όπου δεν τρύπωσε η διαφθορά και το συζητάμε.

ΑΡΑ, μην ανησυχείς για ισοπέδωση. Όλα ήταν ισοπεδωμένα.  Αλλού βρίσκεται η ουσία και το κίνητρο. Κι αν παρακάμψουμε την πολιτική και την αγωνιώδη προσπάθεια της αντιπολίτευσης για κομματικά οφέλη, την άρνησή των παραπάνω να αναλάβουν κυβερνητικές ευθύνες, τι απόμεινε; Το ξεβόλεμα κακομαθημένων σε πόστα λούφας και παραλλαγής του δημοσίου. Ποιών άλλων; Των (πολλών) επιτήδειων του ιδιωτικού τομέα, που αλώνιζαν χωρίς οι αμαρτίες τους να καταγράφονται. 

ΚΑΙ, βέβαια, είναι σκληρό και τραγικό να πληρώνεις πανάκριβα την ανασφάλιστη εργασία, αλλά όλα έχουν μιαν αρχή κι ας μείνουν χωρίς τέλος. Φαίνεται σκληρό (αλλά δεν είναι άδικο) να σε στέλνουν σπίτι σου επειδή διορίστηκες με πλαστά «χαρτιά». Με «πτυχίο» που μέτρησε επί… δομών αφήνοντας τον «γνήσιο» απ’ έξω.

ΣΤΙΣ «δομές» που υπερασπίζονται με πάθος οφείλεται το χάλι της εκπαίδευσης, του ΕΣΥ που το γρονθοκοπούσαν από μέσα κι έξω, μετά τους πρώτους μήνες του ενθουσιασμού μας.

ΔΕΝ πάμε πίσω, δεν στέργουμε στα ίδια. Δεν έχουμε κάτι να ισοπεδώσουμε γιατί δεν υπήρξε όρθιο, θα φτιάξουμε δομές που δεν υπήρχαν.

ΚΙ αν πάμε στο χειρότερο; Δεν υπάρχει περίπτωση, δεν υπάρχει κίνδυνος. Κατώτερο σκαλί δεν υπάρχει.