26 πολιτικά «πτώματα» δίπλα στο… κρεβάτι του Βενιζέλου...!!!

Γεμάτο πολιτικά «πτώματα» είναι πλέον το ΠΑΣΟΚ. Οι 26 βουλευτές (συν τον κ. Ευ. Βενιζέλο) που έχουν απομείνει, από τους 33 που εξελέγησαν τον Ιούνιο του 2012.

 βρίσκονται σε αδιέξοδο και ο καθένας αναζητεί, σε προσωπικό επίπεδο πια, οδό διαφυγής εν όψει των επόμενων εκλογών και της πλήρους εξαφάνισης του κόμματος. Μπορεί πριν από λίγες ημέρες να αποχώρησε με αφορμή την πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ η Θεοδώρα Τζάκρη, αλλά στην «πράσινη αλυσίδα» είναι ακόμη πολλοί οι αδύναμοι κρίκοι. Ακόμη και οι ελάχιστοι «βενιζελικοί» έχουν περιέλθει σε απόγνωση, βλέποντας να πλησιάζει το εκλογικό και πολιτικό τέλος τους.

Οι ελπίδες δημοσκοπικής ανάκαμψης που είχαν καλλιεργηθεί το προηγούμενο διάστημα εξανεμίστηκαν, το ενδεχόμενο ψήφισης νέων επώδυνων μέτρων (όπως για την άρση των πλειστηριασμών) είναι υπαρκτό, η κοινωνική οργή διαρκώς μεγαλώνει και ο κ. Βενιζέλος έχει διαμορφώσει γύρω του μια «αυλή», η οποία απολαμβάνει αποκλειστικά τους καρπούς της συγκυβέρνησης. Το κόμμα έχει απομείνει χωρίς πολιτική διεύθυνση, οι βουλευτές δίχως καθοδήγηση και η Χαριλάου Τρικούπη έχει κυριολεκτικά ερημώσει.

Την ίδια ώρα, όλες οι μετρήσεις (φανερές και κρυφές) δείχνουν ότι τα ποσοστά συνεχώς μειώνονται και ιδιαίτερα στις νέες και μεσαίες ηλικίες το ΠΑΣΟΚ κινείται σε επίπεδα κάτω του 3%. Αυτό ενισχύει την προοπτική να κινδυνεύσει να μείνει εκτός Βουλής και (αν οι εθνικές εκλογές γίνουν αργότερα) να μην μπορέσει να κερδίσει έδρα ούτε καν στις επερχόμενες ευρωεκλογές.

Όλα αυτά διαμορφώνουν κλίμα αποσύνθεσης, το οποίο καταγράφεται σε όλες τις συζητήσεις μεταξύ των βουλευτών. Υπό την έννοια αυτή, κάθε άλλο παρά συμπαγής μπορεί να θεωρηθεί η Κοινοβουλευτική Ομάδα. Ανά πάσα στιγμή οποιοσδήποτε από τους βουλευτές, αν κρίνει ότι τα πολιτικά συμφέροντά του εξυπηρετούνται διαφορετικά, μπορεί να προκαλέσει «ατύχημα», το οποίο ασφαλώς θα επηρεάσει την -ούτως ή αλλιώς- εύθραυστη κυβερνητική πλειοψηφία των 154 μελών. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον επρόκειτο να συνεδριάσει η Κοινοβουλευτική Ομάδα την Τετάρτη από κοινού με το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ. Αν και για τους περισσότερους δεν υπάρχει «διά ταύτα», βουλευτές και στελέχη πνέουν μένεα κατά του κ. Βενιζέλου, διότι τους έχει οδηγήσει σε αυτά τα αδιέξοδα. Μάλιστα, η ανατροπή του θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένη, αν υπήρχε απάντηση για την «επόμενη ημέρα» των εξελίξεων. Όσο το τοπίο παραμένει θολό, παίρνει παράταση στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και κατ’ επέκταση στη συνέχιση της κυβερνητικής συνεργασίας. Από τη στιγμή που οι -διαφόρων ειδών- διεργασίες και ζυμώσεις του παρασκηνίου καταλήξουν σε κάποιο αποτέλεσμα, τότε είναι πολύ πιθανό να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τον κ. Βενιζέλο.

Προς το παρόν τον «διέσωσε» η αδιαθεσία την οποία επικαλέστηκε. Πάντως, είχε προηγηθεί ένα κρεσέντο απειλών από το στενό περιβάλλον του προς τους βουλευτές ότι, αν δεν του παράσχουν «ψήφο εμπιστοσύνης», θα έπεφτε η κυβέρνηση και άρα θα εξαφανίζονταν και οι ίδιοι. Εως τα μεσάνυχτα της προηγουμένης, ωστόσο, αρκετοί είχαν απαντήσει, σύμφωνα με πληροφορίες, αρνητικά στους εκβιασμούς και δήλωναν αποφασισμένοι να βάλουν «φωτιά» στη συνεδρίαση.

Σε κάθε περίπτωση, εκτιμάται ότι η αναβολή της συνεδρίασης ίσως επιτρέψει να ηρεμήσουν κάπως τα πνεύματα και να μην οδηγηθεί η κατάσταση στα άκρα, εν όψει και της συζήτησης του Προϋπολογισμού που ισοδυναμεί με διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης. Όπως και να ‘χει, το σκοινί παραμένει τεντωμένο και μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να σπάσει για οποιονδήποτε λόγο, πολιτικό ή προσωπικό. Πριν από την κυρία Τζάκρη, εκτός ΠΑΣΟΚ είχαν βρεθεί οι Ανδρέας Λοβέρδος και Χρίστος Αηδόνης που συμπορεύονται ήδη με τη ΔΗΜ.ΑΡ. του Φ. Κουβέλη, ο Μίμης Ανδρουλάκης που ανεξαρτητοποιήθηκε, ο Μάρκος Μπόλαρης που θέλει να είναι υποψήφιος για την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, και ο Θ. Παραστατίδης, ο οποίος οδεύει προς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σε γενικές γραμμές, άλλοι από τους νυν βουλευτές ελπίζουν ότι θα διασωθούν προσωπικά στις επόμενες κάλπες, ώστε να έχουν ρόλο και στη συνέχεια, άλλοι προσδοκούν μια πιο στρατηγική συνεργασία με τη Ν.Δ., άλλοι ευελπιστούν ότι, έστω και ως μικρό, ένα βενιζελικό κόμμα-μπαλαντέρ θα υπάρχει μετά τις εκλογές, άλλοι περιμένουν να δουν τι θα κάνει ο Γ. Παπανδρέου και άλλοι σπεύδουν να κλείσουν το μάτι στον ΣΥΡΙΖΑ, ποντάροντας σε μια μετεκλογική συμπόρευση μαζί του.

KΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ