Γιώργος Ιωσηφίδης : “Το χρίσμα στους υποψήφιους Δήμαρχους, αντιπεριφερειάρχες ή και περιφερειάρχες δόθηκε πρώτ΄ απ΄ όλα απ τα στελέχη των μεταλλευτικών εταιρειών και μετα από τα κόμματά τους”

Μια συνομιλία με τον Γιώργο Ιωσηφίδη είναι πάντα ενδιαφέρουσα και πάντα προκαλεί αντιδράσεις.

 

Επί χρόνια συνδικαλιστής και επικεφαλής του Εργατικού Κέντρου Φωκίδας,  εκλεγμένος νομαρχιακός και δημοτικός σύμβουλος, υποψήφιος βουλευτής και στέλεχος του ΚΚΕ.

Μα πάνω από όλα ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας που δεν δίστασε ποτέ να βοηθήσει όποιον εργαζόμενο προσέτρεχε για βοήθεια ή όποιον συνδημότη του έλεγε το πρόβλημα του.

Το κείμενο  που ακολουθεί , δεν μπορεί κανείς να το αποκαλέσει συνέντευξη με την τυπική της μορφή αλλά περισσότερο μια απομαγνητοφώνηση μιας πολύωρης συνομιλίας στην οποία αποτυπώνονται όλες οι βασικές του θέσεις και απόψεις.

Μιλάει για τον Ελαιώνα τονίζοντας  πως η καταστροφή του δεν είναι μόνο προϊόν της πρόσφατης πυρκαγιάς, αναλύει γιατί κατά τη γνώμη του οι κκ Φουσέκης και Καραχάλιος υιοθετούν άνευρα ψηφίσματα για τις τρομερές ελλείψεις στο χωρίς να βάλουν το μαχαίρι στο κόκαλο.

Εκείνο βέβαια που θα προκαλέσει πολλές συζητήσεις είναι η ξεκάθαρη άποψή του ότι «το χρίσμα στους υποψήφιους Δήμαρχους, αντιπεριφερειάρχες ή και περιφερειάρχες δόθηκε πρώτ΄  απ΄ όλα απ τα στελέχη των μεταλλευτικών εταιρειών και μετα από τα κόμματά τους», μιλάει για την πολιτική πρόταση του κομματός του και τονίζει για τη Χρυσή Αυγή : «Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δε θα πεθάνει μόνος ,τσάκισέ τον»

Για τα ζητήματα περιβάλλοντος σε σχέση με τα μεταλλεία

- Καλό είναι να ξαναθυμηθούμε αυτό που είναι συνείδηση για πολλούς από τους συμπολίτες μας, το ότι το χρίσμα στους υποψήφιους Δήμαρχους, αντιπεριφερειάρχες ή και περιφερειάρχες δόθηκε πρώτ΄  απ΄ όλα απ τα στελέχη των μεταλλευτικών εταιρειών και μετά από τα κόμματά τους. Είναι λογικό λοιπόν να κρατάνε (πολλοί από τους συμβούλους) παθητική στάση για ζητήματα που αντιστρατεύονται την κερδοφορία των μεταλλευτικών επιχειρήσεων ή αν θέλετε να μην μπορούνε εξ ανάγκης να σταθούνε απέναντί τους για τέτοια ή και άλλα ζητήματα. Τώρα αν κάποιοι προτάσσουν τα ζητήματα αυτά ξεκόβοντάς τα απ τη γενικότερη πολιτική, επιβάλλοντας ένα μοντέλο που θέλει να λύνονται τέτοια προβλήματα χωρίς να αλλάζει αυτή, κάνουν αισχρή ψηφοθηρία. Ψαρεύουν σε θολά νερά. Το περιβάλλον είναι πρώτα ζήτημα πάλης  του λαού με παράλληλη τη διεκδίκηση της εξουσίας από το κεφάλαιο. Η εμπειρία εξ άλλου μας έχει δείξει ότι σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης που ευαγγελίζονται ΟΛΑ μα ΟΛΑ τα κόμματα. Πάντα Γιάννης θα κερνάει και Γιάννης θα πίνει.

Διαβάστε περισσότερα στο  www.orafok.gr