Ελλάδα της ρεμούλας; Όλοι τη φτιάξαμε!

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ απ’ τα μικράτα του. Εθισμός στο «ψεύδεσθαι» για μικρά και ασήμαντα, πριν...μεγαλώσουν, όταν η ανάγκη θα χτυπάει την πόρτα της ζωής. Και δεν μιλάμε για την εκπαίδευση των αγορασμένων και αποστηθισμένων. Αυτό είναι σύμφυτο με την εκπαιδευτική διαδικασία κι όλοι…χαίρονται. Για το «άριστα» στο σχολείο απ’ τη…βιομηχανία παραγωγής «αριστούχων», με την…φιλότιμη προσπάθεια του διορισμένου εκπαιδευτικού και προς τέρψη του γονιού.

ΜΕΤΑ τις δραστηριότητες (καταλήψεις, αποχές…) των «μικρών ηρώων» του γυμνασίου, ακολουθεί η λυκειακή «μόρφωση» της…πενταήμερης. Και «κλείνει» απ’ το Πάσχα το λύκειο. Για να διαβάσουν στο σπίτι τα παιδιά. Με απουσίες «κρατημένες», που θα δικαιολογηθούν με ψεύτικο χαρτί. Όλοι γνωρίζουν την (μικρο)απάτη, αλλά επιμένουν. Σε σχολείο-εφαλτήριο για το άλμα στη ζωή. Με εθισμό στο ψέμα, και μη μας σοκάρει η Ελλάδα της ρεμούλας και της διαφθοράς.

ΦΕΥΓΟΥΜΕ απ’ τα σχολικά. Πάμε στον μέσο πολίτη με το…βιβλιάριο υπό μάλης, από ιατρείου σε ιατρείο και από μαγνητικής σε αξονική. Έχει επίγνωση της απάτης ο «ασθενής», αρπάζει την ευκαιρία (για υπερσυνταγογράφηση) ο γιατρός, το’ ξεραν οι ελεγκτές (κι αυτοί στο κόλπο) κι όλα πήγαν μια…χαρά. Άδειο το ταμείο, πλημμύρα τα χρέη και το δημόσιο τραβάει τα μαλλιά του.

ΩΣΤΟΣΟ, όλα έχουν τη λήξη τους και του πάρτι κάποτε σβήνουν τα φώτα. Πρωινή στο ΣΚΑΪ η Υπουργός Υγείας κι απέναντι ο κ. Λυριτζής. Για το 25/άρι της εισαγωγής σε νοσοκομείο ο λόγος και κανένας δεν χαίρεται. Μόνο τα ταμεία αναστενάζουν και τα πιράνχας του παρελθόντος(;) χαϊδεύουν τις οικονομισιές τους. Κάτι επιβάλλεται να προχωρήσει και πάει να γίνει. Από εκείνους που μπορούν και τρέχουν από ταβέρνα σε ταβέρνα (αφήνοντας στα πιάτα τη μισή παραγγελία), για την περίθαλψη εκείνων που ψάχνουν στα σκουπίδια.

Ο κ. Λυριτζής ανθίσταται σθεναρά. Πειστικά, σαν να μετέχει στη φτώχια, αδύναμος για το 25/άρι και την…αδικία. Εξυπναδούλες του τ. χρυσοπληρωμένου της ΝΕΤ, αλλά κουβέντα για τη φορολογική του δήλωση ως προς τα 300 χιλιάρικα το χρόνο που τσέπωνε και τώρα…καθαρίζει για τους πένητες.

Θανάσης Νικολαΐδης