ΚΙΡΡΑ… ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

«ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ !!!!!!!»

Το καλοκαίρι προχωρά προς το τέλος του, λίγες υπαίθριες εκδηλώσεις έμειναν ακόμα μέχρι να ξαναμαζευτούμε στους κλειστούς χώρους. Η ένταση της εποχής της κρίσης, η οργή και η αγανάκτησης από τον ξεπεσμό των Αρχών και των Θεσμών μας κάνει  να «βλέπουμε» όλο και περισσότερο πράγματα που «δεν βλέπαμε» πριν, ακόμη και σε αυτό τον τομέα. Ή πιο σωστά, να καταλαβαίνουμε ότι στην υπόθεση «πολιτιστικές εκδηλώσεις»  υπήρχαν  πτυχές που τις βλέπαμε πάντα αλλά δεν είχαμε προβληματιστεί ποτέ  για την σοβαρότητά τους και το πόσο ακριβά θα μας κόστιζαν  κάποια στιγμή.

Όσον αφορά το ποιοι αξίζουν συγχαρητήρια για μια  εκδήλωση, μια  αποδεκτή άποψη είναι η εξής: Τα εύσημα ανήκουν πρώτα απ’ όλα στα φυσικά πρόσωπα που έτρεξαν και διέθεσαν εθελοντικά και ανιδιοτελώς προσωπικό χρόνο και διάθεση για να υλοποιηθεί η εκδήλωση, ανεξάρτητα εάν αυτά ανήκουν σε κάποιο Σύλλογο ή άλλο φορέα που και αυτός εμπλέκεται επίσημα. Η εκτίμηση της κοινωνίας προς τα πρόσωπα αυτά και όποια θετική επίπτωση προκύπτει αυτόματα και δεν χρειάζεται να την επιδιώκουν. Στην συνέχεια τα εύσημα ανήκουν στον  Συλλογικό Φορέα  που συνέλαβε ή υιοθέτησε και προώθησε την ιδέα της εκδήλωσης αναλαμβάνοντας  όποια ρίσκα και όποιες ευθύνες προκύπτουν κατά περίπτωση από την διοργάνωση μίας εκδήλωσης, που υποστήριξε κοινωνικά και επικοινωνιακά την  εκδήλωση με το όποιο κύρος διαθέτει και που  προσέφερε  τις όποιες υλικές ή διοργανωτικές δυνατότητες διαθέτει ως συλλογικό όργανο πέραν του προσωπικού χρόνου των μελών του. Για να γίνει αντιληπτή  η βαθμονόμηση της συνεισφοράς ενός Συλλόγου, πρέπει να επισημανθεί ότι όπως τα φυσικά πρόσωπα, έτσι και ο Σύλλογος μπορεί να το έχει σκοπό, δεν έχει όμως καμία θεσμική υποχρέωση να ασχοληθεί με την ψυχαγωγία, την ενημέρωση κ.λ.π. των συμπολιτών και επισκεπτών της περιοχής. Οπότε ότι και να κάνει έχει αρχικά θετικό πρόσημο όσο πετυχημένη ή μή κριθεί εκ των υστέρων μία εκδήλωση. Τέλος τα εύσημα πάνε στο όποιο Κρατικό ή Αυτοδιοικητικό Φορέα  στήριξε την εκδήλωση με τα χρήματα ή τον εξοπλισμό των ίδιων των πολιτών   (τα οποία του έχουν αποδοθεί για να τα διαχειρίζεται υπ’ ευθύνη του) όταν αυτά πιάνουν τόπο. Όταν δηλαδή το αποτέλεσμα είναι   θετικό για το σύνολο των κατοίκων της περιοχής (ψυχαγωγία κατοίκων και επισκεπτών, προβολή και προώθηση ανάπτυξης της περιοχής κ.λ.π.) πάντα σε σύγκριση με το κόστος. Τα πρόσωπα του Αυτοδιοικητικού Φορέα που έτρεξαν  πέραν των τυπικών υποχρεώσεών τους,  κατατάσσονται στην πρώτη κατηγορία. 

Δεν λείπουν όμως (και δυστυχώς κυριάρχησαν τα τελευταία χρόνια) νοοτροπίες και δράσεις Συλλόγων προς εξευτελισμό των σκοπών των καταστατικών τους που αντί να διοργανώνουν εκδηλώσεις για κοινωφελείς σκοπούς (προς όφελος των μελών τους και του συνόλου της τοπικής κοινωνίας όπως συνηθίζουν να λένε τα καταστατικά τους) έγιναν εργαλεία παρασκηνιακής ιδιοτέλειας. Πολλές φορές Σύλλογοι έγιναν γήπεδα ψηφοθηρικής δράσης και τα μέλη των Συλλόγων «πολιτικά πρόβατα». Οι εκδηλώσεις τους  έγιναν εργαλεία συστηματικής προβολής κακής ποιότητας Πολιτικών,  εργαλεία αντιστάθμισης της κακής δημοσιότητας ιδιωτικών εταιριών όταν αποκαλύφθηκε ότι βλάπτουν το κοινό συμφέρον και πολλές φορές γήπεδα ρεμούλας «κοινών» χρημάτων, καθιστώντας «κορόιδα» εθελοντές που έτρεξαν πραγματικά ανιδιοτελώς για να προσφέρουν στους συμπολίτες τους.  Όλα αυτά βέβαια  κάνοντας τους «κουμανταδόρους» πιο πλούσιους και πιο βολεμένους και τις τοπικές κοινωνίες πιο φτωχές και πιο εξαθλιωμένες. Σε αυτές τις περιπτώσεις  εκδηλώσεων που εμπεριέχουν οτιδήποτε από «βρώμικο παιχνίδι» τα εύσημα της πετυχημένης εκδήλωσης αποκτούν άλλη ιεραρχία κατά περίπτωση.

Όταν μια τέτοια εκδήλωση   πράγματι προσφέρει στο κοινό συμφέρον, παρά την ιδιοτέλεια κάποιων, δεν μπορούμε να ακυρώσουμε το θετικό αποτέλεσμα. Σε αυτή την περίπτωση  όλα τα εύσημα ανήκουν μόνο σε όσους προσφέρουν ανιδιοτελώς.  Όποιος από τους συμμετέχοντες προσπαθήσει να «καπελώσει τα κορόιδα» και  να κερδίσει  προσωπικά (χρηματικά , ψηφοθηρικά  ή άλλα παρασκηνιακά  οφέλη ) όχι μόνο δεν αξίζει εύσημα για την όποια προσφορά του (όσο καθοριστική και να ήταν)  αλλά θα πρέπει να είναι δακτυλοδεικτούμενος και κατακριτέος και ο Σύλλογος και  η κοινωνία   να τον τιμωρήσουν  υποδειγματικά και μόνο  για την προσβολή προς την Ιδέα του Εθελοντισμού. Η ατιμωρησία τέτοιων πράξεων επι δεκαετίες, όπου όλοι βλέπαμε τα χάλια μας αλλά όλοι τα παρακολουθούσαμε χαζοχαρούμενοι, όπου όλοι σχολιάζαμε χαριτολογώντας   ως «υπεράνω»  τις κόντρες μεταξύ ιδιοτελών υποκειμένων λες και αυτοί κατέστρεφαν άλλων τα συμφέροντα και όχι τα δικά μας, οδήγησε στην κατάρρευση του Αλτρουισμού και του Εθελοντισμού. Ακόμη και όσοι είχαν αυτές τις αξίες «στο αίμα τους», ακόμη και αυτοί  δεν άντεξαν την αίσθηση του κορόιδου και έκαναν πίσω οδηγώντας  στα σημερινά χάλια μας. Και είναι γνωστό ότι όταν μια κοινωνία επιτρέπει την ιεροσυλία και τον εξευτελισμό ανώτερων Αξιών και Ιδεών  (η πίστη και ο σεβασμός στις οποίες αποτελεί απαραίτητα συστατικά  για την ευημερία της)  το πληρώνει πάντα ακριβά. Εμείς, ως Έλληνες, το πληρώσαμε και χρωστάμε ακόμα. Η εποχή όμως άλλαξε. Στον  τομέα αυτό η κοινωνία μας πάει από το καλό στο καλύτερο. Η οργή και η αγανάκτηση όμως για την τρέχουσα πραγματικότητα, σε συνδυασμό με το ότι δεν είναι πάντα ευδιάκριτο ποιος είναι «καλός» και ποιος  «κακός» στην υπόθεση «πολιτιστικές εκδηλώσεις» δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα  πρόσφορο για παρεξηγήσεις.

Για τους πιο πάνω λόγους και επειδή πολλοί άνθρωποι έχουν λίγο έως πολύ την πιο πάνω άποψη,    καλό θα είναι η απόδοση ευσήμων από οποιονδήποτε προς τους συντελεστές μίας   εκδήλωσης να είναι προσεκτική  διότι μπορεί (χωρίς ουσιαστικό λόγο εφόσον μιλάμε για ανιδιοτέλεια)  να προκαλέσουν παρεξηγήσεις και να εκθέσουν  συμμετέχοντες χωρίς να υπάρχει πραγματικός λόγος. Θα πρέπει ίσως οι «παράγοντες» τις εκδήλωσης, τα ΜΜΕ και όσοι έχουν τον τρόπο να απευθυνθούν στο ευρύ κοινό, να σέβονται την αντίληψη των συμπολιτών τους. Και επειδή οι πολιτιστικές εκδηλώσεις δεν είναι το πρόβλημα της εποχής, όσοι Πολιτικοί θέλουν ψήφους, να παράγουν πραγματικό έργο στα σοβαρότατα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κάθε τόπος και όλη η Ελλάδα σήμερα.