Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στην κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.

Του Δημήτρη Δημητρακόπουλου.

Για να αναλύσουμε την σημερινή  κατάσταση θα πρέπει να πάμε λίγα χρόνια πίσω. Την εποχή της διακυβέρνησης του κ. Σημίτη.

Η Ελλάδα για αντικειμενικούς λόγους ούτε μπορούσε, ούτε θα έπρεπε να μπει στην ΟΝΕ. Η χώρα για πολλά χρόνια λειτουργούσε με ένα σύστημα σταθερής διολίσθησης έναντι του δολαρίου και έτσι κάλυπτε την ανάγκη ανταγωνιστικότητας.  Ένα ισχυρό νόμισμα θα σταματούσε αυτό τον ρυθμό της διολίσθησης(πράγμα που έγινε).

Αυτοί που χρειάζονταν την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία ήταν οι ισχυροί της Ευρώπης. Γιατί; Γιατί χρειάζονταν τον όγκο (πληθυσμιακό κριτήριο για ένα παγκόσμιο νόμισμα ) για να γίνει ένα από τα ισχυρά νομίσματα. Και γι αυτό και μας έκαναν την «χάρη».

Για να επιτευχθεί η είσοδος της Ελλάδας στην ΟΝΕ έπρεπε να έχουμε 3% έλλειμμα γενικής κυβερνητικής και ανεργία  μικρότερη από 10%. Το κόλπο της Goldman Sash έφερε το έλλειμμα στην σωστό ποσοστό. Την ανεργία την ανέλαβε το κομματικό κράτος.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου άφησε περίπου 280 χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, στο τέλος της θητείας Σημίτη οι δημόσιοι υπάλληλοι ήταν περίπου  450 χιλιάδες. Έτσι ξεκίνησε η καταστροφή της Ελληνικής οικονομίας. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι από μόνη της  η Ελληνική κυβέρνηση σκέφτηκε την «δημιουργική λογιστική» ,και την χρησιμοποίηση της Goldman Sash.  Η Ελλάδα οδηγήθηκε εκεί από τους σοφότερους και ισχυρότερους εταίρους. Η  Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε τότε, και σήμερα πετιέται στα βράχια.

Το αξιοσημείωτο η ομάδα που έβαλε την χώρα σ’ αυτήν την δίνη συνεχίζει να βρίσκεται στην Εξουσία. Ο λαός ψηφίζει, αλλά τελικά η εξουσία παραμένει στην ιδία ομάδα που έμπλεξε την Ελλάδα στο πρόβλημα.  Τα δε πρόσωπα αυτής την ομάδος προστατεύονται από τα Μέσα με μύθους  «των ικανών και των κατάλληλων» χειριστών της οικονομίας.

Στην ομάδα Σημίτη και διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος  ήταν ο μετέπειτα πρωθυπουργός Λουκάς  Παπαδήμος και κ.Στουρνάρας. Ο κ. Στουρνάρας ήταν στενός συνεργάτης του Κ. Σημίτη, σύμβουλος του Γ. Παπαντωνίου στο υπουργείο Οικονομικών, που πιστεύει ότι ,η διακυβέρνηση Σημίτη ήταν «χρυσή περίοδος» για την ελληνική οικονομία και για τη χώρα.

Επίσης υπάρχει και ένας άλλος μύθος που έχει χτιστεί για το σημερινό υπουργό Οικονομικών, ότι είναι άνθρωπος της αγοράς και ότι απεχθάνεται το δημόσιο τομέα, το αντίθετο είναι «δημόσιος υπάλληλος». Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο «τεχνοκράτης» τοποθετείται εδώ και περίπου 30 χρόνια μόνο σε δημόσιες θέσεις από τις οποίες ελάμβανε παχυλούς μισθούς.

www.gatzoli.gr