Σ.Χ.Ο.Ι.Κ. - ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟ ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΟΥ ΕΝΙΠΕΑ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΩΝ ΟΡΕΙΒΑΤΩΝ ΙΤΕΑΣ – ΚΙΡΡΑΣ

ΟΡΕΙΒΑΣΙΑ ΕΝΑΣ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ

ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΜΕ ΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ .

Ο Ενιπέας έχει τις πηγές του στη θέση πριόνια πρόποδες Ολύμπου ύψος. 1100 μ.Οι κολυμπήθρες κατά μήκος του ποταμού είναι φυσικές πισίνες με θερμοκρασία νερού λίγο πάνω από το μηδέν το νερό είναι πόσιμο σε όλο το μήκος και υδροδοτεί το Λιτόχωρο υψόμ. 300 μ. είναι το μόνο ποτάμι που δεν χύνετε στην θάλασσα μετά το Λιτόχωρο στα χωράφια της Πιερίας .

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ , Ενιπέας ο ωραιότερος από όλους τους ποτάμιους θεούς αντικείμενο πόθου για όλες τις θεές προτίμησε την θεά Αφροδίτη και η βασίλισσα των θεών τον καταράστηκε να μην χύνετε στην θάλασσα .Σύμφωνα με την μυθολογία στο φαράγγι του Ενιπέα κατασπαράχθηκε από τις Μαινάδες ο μουσικός Ορφέας , ενώ στα νερά του λουζόταν η πανέμορφη Λητώ .

ΓΡΑΦΕΙ η Κα Maria Ganiat…

     Ξεκινήσαμε το Σάββατο νωρίς το πρωί από τα γραφεία του Συλλόγου. Από την Εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας και με ενδιάμεσες στάσεις για καφέ και για προσκύνημα στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής - που βρίσκεται σε μια περιοχή εξαιρετικού κάλλους - φτάσαμε στο Λιτόχωρο και πιο συγκεκριμένα σε κάμπινγκ στους πρόποδες του Ολύμπου. Εκεί περάσαμε το υπόλοιπο της ημέρας, κολυμπώντας στα όμορφα νερά και απολαμβάνοντας το δείπνο μας με το Αιγαίο να απλώνεται μπροστά μας. Περιμένοντας την εξόρμηση της επόμενης μέρας θυμηθήκαμε παλαιότερες ορειβασίες και κάναμε σχέδια για τις επόμενες. Μοναδικό μελανό σημείο οι οικοδομικές αυθαιρεσίες στον αιγιαλό της περιοχής που πραγματικά ξεπερνούν τα όρια της ανθρώπινης φαντασίας αλλά και ανοχής. Το επόμενο πρωί γύρω στις 06:30 ξεκινήσαμε για το Λιτόχωρο όπου απολαύσαμε τον καφέ μας και την ομορφιά του χωριού. Από εκεί ξεκινήσαμε με το πουλμανάκι του συλλόγου μας για τα Πριόνια. Από τα Πριόνια – με τον όγκο του Ολύμπου να δεσπόζει και να προκαλεί δέος στον επισκέπτη - πήραμε το μονοπάτι, κομμάτι του μεγαλύτερου Ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4 που αρχίζει από το Γιβραλτάρ και διασχίζοντας τη Ευρώπη καταλήγει στην Ελλάδα. Ακολουθήσαμε το φαράγγι του Ενιπέα από τα Πριόνια στο Λιτόχωρο μέσα από την κοιλάδα του Ενιπέα, του μοναδικού ποταμού στον Όλυμπο. Το μονοπάτι κινείται επί 10 - 11 χιλιόμετρα σε τοπία σπάνιας ομορφιάς, ίσως το ομορφότερο τμήμα του Ε4 στην Ελλάδα. Κάναμε μικρές και συχνές στάσεις για να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας αλλά και για να απολαύσουμε το μοναδικού κάλλους τοπίο. Μία από αυτές στο μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου, οι υπόλοιπες στα γραφικά ξύλινα γεφυράκια που διαβαίνουν το ποτάμι.

     Όμορφη εικόνα οι παρέες που έκαναν ελεύθερο κάμπινγκ στις παρυφές του ποταμού, σε άρρηκτη αρμονία με το περιβάλλον. Συνεχίσαμε στο μονοπάτι που οδηγούσε προς το Λιτόχωρο. Θαυμασμό για την τόλμη και τη δύναμή τους μας ενέπνευσαν ορισμένοι αθλητές του Ορειβατικού Μαραθωνίου που κάνανε προπόνηση τρέχοντας με απαράμιλλη άνεση στο μονοπάτι. Μετά από περίπου 6 ώρες χαλαρής πεζοπορίας, φτάσαμε στον τελικό μας προορισμό, νοιώθοντας μια γλυκιά κούραση, μα γεμάτοι από την ομορφιά του τοπίου. Δεν είναι τυχαίο που οι 12 θεοί διάλεξαν αυτό το βουνό για καταφύγιό τους, νομίζω πως και εμείς στη θέση τους το ίδιο θα κάναμε.