ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ ΑΜΕΣΑ! ΘΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΑΝ ΓΙΝΟΥΜΕ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ. VIDEO

Η ΒΑ Χαλκιδική είναι “Μεταλλευτική Περιοχή” και απαγορεύεται σε αυτήν η ανάπτυξη κάθε δραστηριότητας!

Το 1983, ο K. Σημίτης σαν Υπουργός Γεωργίας διαφωνούσε με την κήρυξη Στρατωνίου και Ολυμπιάδας σαν μεταλλευτικών περιοχών, τονίζοντας την ιδιαίτερη σημασία τους για τον πρωτογενή τομέα και το περιβάλλον! Μετά έστελνε τα ΜΑΤ στη Στρατονίκη για να προστατεύσει την “Εταιρεία”…

Το έγγραφο του Υπουργείου Γεωργίας δημοσίευσε η “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ” στις 9-3-2002.
Μεταλλευτικός κώδικας (Ν. 210/1973), άρθρο 142 παρ. 2:

Προκειμένου περί περιοχών που παρουσιάζουν αξιόλογο μεταλλευτικό ενδιαφέρον ή υφίστανται ή πρόκειται να ιδρυθούν σε αυτές αξιόλογες Μεταλλευτικές ή Μεταλλουργικές εγκαταστάσεις δύναται δια Προεδρικών Διαταγμάτων που εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας να χαρακτηρίζονται αυτές ως “Μεταλλευτικές Περιοχές” και να απαγορεύεται μέσα σε αυτές η ανάπτυξη ετέρων δραστηριοτήτων, εφόσον από αυτές παρακωλύεται η άσκηση της Μεταλλείας ή οι εργασίες των Μεταλλευτικών ή Μεταλλουργικών εγκαταστάσεων ή αν από την άσκηση της Μεταλλείας ή των Μεταλλευτικών ή Μεταλλουργικών εγκαταστάσεων παρεμποδίζεται η άσκηση ετέρων δραστηριοτήτων.

Άρθρο 140 παρ. 5:

Ουδεμία οφείλεται αποζημίωση για οικοδομές ή άλλα έργα του ιδιοκτήτη ενός χώρου μέσα στη Μεταλλευτική περιοχή τα οποία έγιναν κατά το χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο ιδιοκτήτης του χώρου “δι’ επιμελείας κοινού ανθρώπου” μπορούσε να προβλέψει τη ζημία που θα επέλθει σε αυτά από την Εκμεταλλεύτρια Εταιρεία.

Αυτά τα πολύ ξεκάθαρα επιβάλλει ο Μεταλλευτικός Κώδικας για όσους έχουν την “ευτυχία” να έχουν ή να προτίθενται να έχουν ιδιοκτησία ή επιχειρηματική δραστηριότητα σε “Μεταλλευτική Περιοχή”. Δείτε σχετικά και το παλαιότερο άρθρο μας: Η θεσμική διάσταση και η πρακτική αποτίμηση της μεταλλειοκτησίας, με ειδική αναφορά στο Δήμο Αριστοτέλη της Χαλκιδικής.
Μέχρι σήμερα οι υπερμαχοι του Επενδυτικού Σχεδίου της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ διατείνονται ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι, ότι η περιοχή δεν είναι χαρακτηρισμένη “μεταλλευτική” κατά την έννοια της παρ. 2 του άρθρου 142 του Μεταλλευτικού Κώδικα και κατά συνέπεια δεν τίθεται θέμα απαγόρευσης άλλων δραστηριοτήτων. Η επιβεβαίωση των όσων γράφουμε ήρθε από την ίδια την ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. Στην ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ που κατέθεσε στις 8 Ιουνίου 2012 επί της αιτήσεως ακυρώσεως της ΚΥΑ 201745/2011 Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων της Επένδυσης και συντάχθηκε από το Δικηγορικό Γραφείο “Σκουρής – Τροβά και συνεργάτες”, αποτυπώνεται η θέση της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ σχετικά με το Επενδυτικό της Σχέδιο και το καθεστώς της μεταλλειοκτησίας στην περιοχή.
Στην παρ. Α1, Γενικά της επίμαχης ΚΥΑ ξεκαθαρίζεται ότι:

Το έργο που προτείνεται στο Επενδυτικό Σχέδιο (και εγκρίθηκε με την επίμαχη ΚΥΑ) αφορά στο σύνολο των Μεταλλείων Κασσάνδρας…

δηλαδή σε ολόκληρη την έκταση των 317.000 στρεμμάτων (κατά τη Σύμβαση Μεταβίβασης) των Οριστικών Παραχωρήσεων. Και στη σελ. 40:

Σε σχέση με την αίτηση ακυρώσεως δεν φαίνεται να έχει γίνει αντιληπτό ότι η προσβαλλόμενη (ΚΥΑ) αφορά ένα συνολικό έργο – Επενδυτικό Σχέδιο – και αντιμετωπίζει τα επί μέρους υποέργα ως αυτοτελή…

ΟΛΑ Ή ΤΙΠΟΤΑ δηλαδή. Το Επενδυτικό Σχέδιο είναι ενιαίο και αδιαχώριστο. Ένα Επενδυτικό Σχέδιο που η τοπική κοινωνία ουδέποτε ρωτήθηκε αν δέχεται. Και στη σελ. 58:

Το Επενδυτικό Σχέδιο αποσκοπεί στη διαχειριστική προσέγγιση του συνόλου του Μεταλλευτικού δυναμικού της Β.Α. Χαλκιδικής…

Ξεκαθαρίζει λοιπόν με τον πλέον επίσημο τρόπο η ELDORADO GOLD/ΜΠΟΜΠΟΛΑΣ – που κατέχει το 100% της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ – ότι ολόκληρη η Β.Α. Χαλκιδική σε έκταση 317.000 στρεμ. θα μετατραπεί σε μεταλλευτικό/μεταλλουργικό τοπίο, δηλαδή σε “Μεταλλευτική Περιοχή”. Στη σελ. 71 το τεκμηριώνει επί πλέον τον χαρακτηρισμό και νομικά:

Κατά τις διατάξεις του Ν. 2436/1996 (που κύρωσε τη σύμβαση μεταβίβασης των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην TVX) και όλες τις τροποποιήσεις (Ν 3220/2004) που κύρωσε τη σύμβαση μεταβίβασης των Μεταλλείων Κασσάνδρας από το Ελληνικό Δημόσιο στον Δημήτρη Κούτρα (100% της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ), είναι προφανές ότι η περιοχή χαρακτηρίζεται Μεταλλευτική και δια νόμου ήδη προ του 1990 και δεν κατελοίπετο καμία αμφιβολία ως προς τον χαρακτηρισμό της. Η περιοχή συνεπώς στο σύνολό της είναι δια νόμου χαρακτηρισμένη ως Μεταλλευτική συνεχώς από το 1990…

Στη σελ. 69 γίνεται σαφής αναφορά στην παρ. 2 του άρθρου 142 του Μεταλλευτικού Κώδικα:

Και βέβαια δεν είναι κατανοητό το πώς οι δραστηριότητες του όποιου άλλου μοντέλου ανάπτυξης (εκτός της Μεταλλείας) δεν έχουν ανάγκη εκτίμησης των επιπτώσεων τους στη Μεταλλευτική η οποία προϋπήρχε στην περιοχή…

Οι δύο μεταβιβάσεις των Μεταλλείων Κασσάνδρας – στην TVX και στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ – και οι δύο Νόμοι που τις κύρωσαν επιβεβαίωσαν τη θεσμοθέτηση της Β.Α. Χαλκιδικής ως “Μεταλλευτικής Περιοχής”. Με την ΚΥΑ 201745/2011 (Κεφάλαιο α1. Γενικά) ο χαρακτηρισμός αυτός επικαιροποιείται και επιβεβαιώνεται για μια ακόμα φορά.
Στη “Μεταλλευτική Περιοχή” των 317.000 στρεμ. όλες οι ιδιοκτησίες είναι πρακτικά δημευμένες αφού οι ιδιοκτήτες τους έχουν στερηθεί δια του νόμου το δικαίωμα να τις χρησιμοποιήσουν κατά τη βούλησή τους.
Επί πλέον η αξία τους έχει ΜΗΔΕΝΙΣΘΕΙ αφού απαγορεύεται ή μπορεί να απαγορευθεί στο μέλλον να χρησιμοποιηθούν για οποιαδήποτε επιχειρηματική δραστηριότητα. Αλλά και αν οι ιδιοκτήτες ήδη έχουν κτίσει σπίτια ή επιχειρήσεις, όταν η “Εταιρεία” αποφασίσει να πραγματοποιήσει έρευνα, εξόρυξη, μεταλλευτική/μεταλλουργική δραστηριότητα στις ιδιοκτησίες τους ή στην γύρω περιοχή, δεν έχουν κανένα δικαίωμα αποζημιώσεως για θετικές και αποθετικές ζημίες επειδή ως έχοντες “επιμέλεια κοινού ανθρώπου” όφειλαν να γνωρίζουν ότι παρεμποδίζουν παράνομα τον “Εκμεταλλευτή” στην άσκηση της Μεταλλείας .

Η συντριπτική πλειονότητα των υποστηρικτών της “Επένδυσης” και της “Εταιρείας” (και του Δημάρχου Χρήστου Πάχτα) είναι οι εργαζόμενοι στην εταιρεία με τις οικογένειές τους, όσοι ελπίζουν σε πρόσληψη και όσοι έχουν άλλο οικονομικό όφελος. Όλοι αυτοί ή σχεδόν όλοι έχουν ακίνητα περιουσιακά στοιχεία στην “Μεταλλευτική Περιοχή” που η αξία τους έχει μηδενισθεί.
Εξαιρούνται οι κάτοικοι του Στρατωνίου που δεν είναι από τη Στρατονίκη ή την Ιερισσό. Το Στρατώνι δεν έχει Διοικητική Περιφέρεια, είναι το μοναδικό χωριό της Χαλκιδικής και ίσως της χώρας. Τα σπίτια και τα κτίρια ανήκουν στην Εταιρεία, με εξαίρεση όσα κτίστηκαν τα τελευταία χρόνια από Στρατωνίσιους. Και ούτως ή άλλως, το Στρατώνι έιναι Μεταλλευτική Περιοχή και Βιομηχανική Περιοχή Υψηλής Όχλησης και, μαζί με το Λαύριο, η πλέον ρυπασμένη από βαρέα μέταλλα και όξινες απορροές περιοχή της Ελλάδας. Αυτοί δεν έχουν να χάσουν τίποτα.

Αλλά η Στρατονίκη και τα Στάγειρα; Αυτά τα δυο χωριά είναι τα πλουσιότερα της Β Χαλκιδικής, σε απόσταση από όλα τα άλλα. Όλο το θαλάσσιο μέτωπο από την Ολυμπιάδα μέχρι την Ιερισσό, μια ακτή μήκους 70 χιλιομέτρων, ανήκει σε Σταγειρίτες και Στρατονικιώτες. Η αξία των σπιτιών στη Στρατονίκη είναι μηδενική γιατί στη Στρατονίκη και να σου το χαρίζουν το σπίτι δεν πας να κατοικήσεις με τα φουρνέλα κάτω από τα πόδια σου, τη νέα λίμνη τοξιών αποβλήτων στον Κοκκινόλακκα, κάτω από το χωριό, και το νέο μεταλλευτικό/μεταλλουργικό συγκρότημα σαν αξιοθέατο. Αλλά και τα κτήματα στη θάλασσα δεν έχουν καμία αξία, δίπλα σε μια θάλασσα που κάθε λίγο “κοκκινίζει” από τη ντροπή της και μέσα σε “μεταλλευτική περιοχή” όπου δεν κανείς δεν μπορεί να φτιάξει τίποτα.Ένα σπίτι στον Παρθενώνα της Σιθωνίας και ένα κτήμα των 10 στρεμμάτων σε ένα ακρογιάλι της Σιθωνίας ή της Κασσάνδρας θα άξιζαν τουλάχιστον ένα εκατομμύριο ευρώ, αν μπορούσες να βρεις τέτοιο κτήμα. Στην περιοχή μας δεν αξίζει τίποτα. Μα είναι καλά αυτοί οι συμπατριώτες;

Στρατονίκη: πανέμορφο ορεινό χωριό σε μια πανέμορφη περιοχή, αλλά οι αξίες των ιδιοκτησιών είναι μηδενικές

Αλλά και οι κάτοικοι του Νεοχωρίου και της Βαρβάρας σε πολύ λίγο καιρό θα ξεσηκωθούν σαν τους Μεγαλοπαναγιώτες όταν συνειδητοποιήσουν ότι στην Πιάβιτσα δουλεύουν ήδη τέσσερα γεωτρύπανα για την περιχαράκωση του επιφανειακού/υπόγειου κοιτάσματος, πολλαπλάσιου σε μέγεθος του αντίστοιχου της Ολυμπιάδας. Και ολόκληρη η περιοχή τους είναι ήδη “μεταλλευτική περιοχή”.
Ο Στανός φιλοξενεί ένα από τα σημαντικότερα χρυσοφόρα κοιτάσματα και σε λίγο καιρό θα έχει την τύχη της Πιάβιτσας. Και είναι ήδη “μεταλλευτική περιοχή”.

Αυτό είναι το ΟΡΑΜΑ του Χρήστου Πάχτα και της “Εταιρείας” για τη ΒΑ Χαλκιδική. Αν κάποιος από τους “Άρχοντες” της Χαλκιδικής, τους υποστηρικτές του “Επενδυτικού Σχεδίου” ή τους ιδιοκτήτες εντός των 317.000 στρεμμάτων, έχει διάφορη άποψη σε όσα τεκμηριώνουμε, παρακαλούμε να μας την καταθέσει για δημοσίευση και ανάδειξή της………..

ΠΗΓΗ: http://antigoldgreece.wordpress.com/