«ΛΑΡΝΑΚΙ»: ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΜΠΑΖΩΜΑ

Επειδή απ’ ότι φάνηκε το κείμενο της ανάρτησης: http://karteria1.blogspot.com/2012/01/blog-post_1632.html ήταν πολύ λογοτεχνικό για να γίνει κατανοητό από κάποιους, με αποτέλεσμα να συνεχίζουν να υποστηρίζουν ότι οι εγκαταστάσεις της S&B δυτικά της Ιτέας έχουν όλες τις απαραίτητες άδειες, αρχίζουμε με την «άδεια» για το μπάζωμα των 108 στρεμμάτων θάλασσας που έγινε το 1972. Εξάλλου κάποια στιγμή, οι αρμόδιοι που ασχολούνται με το θέμα, θα πρέπει να προβληματιστούν περί της αξιοπιστίας του καθενός εκ των διαφωνούντων πάνω στο θέμα αυτό γιατι αν δεν το κάνουν, θα αφήσουν όλους εμάς προβληματισμένους ακόμα περισσότερο για τις προθέσεις τους..

Σύντομη διαδρομή της αναζήτησης. οι εκπρόσωποι τις εταιρίας S&B στο Τοπικό Συμβούλιο της Ιτέας στις 20 Μαΐου 2011 παρουσίασαν κάποια στοιχεία για τις εγκαταστάσεις και μέσα σε αυτά έγινε και μία αναφορά σε δύο έγγραφα (μόνο τους αριθμούς) και τα οποία (σύμφωνα με τους ίδιους) ήταν τα νομιμοποιητικά έγγραφα του μπαζώματος. Αυτή η αναφορά επαναλήφθηκε στην άτυπη ενημέρωση των Περιφερειακών Συμβούλων για το θέμα της ΜΠΕ υπο την αιγίδα της Κα Γαζή (!) στις 2 Νοεμβρίου 2011.

Στην πρώτη συνεδρίαση της Λιμενικής Επιτροπής για την ανανέωση της παραχώρησης του μπαζωμένου τομ Μαρτιο του 201, στην ένταση που ακολούθησε όταν ο συγκεντρωμένος κόσμος ζήτησε την άδεια για το μπάζωμα (υποστηρίζοντας ότι έχει γίνει παράνομα) ο Πρόεδρος ανέφερε δύο έγγραφα. Σε παλιότερη αίτηση στο λιμενικό Ταμείο για τα νομιμοποιητικά έγγραφα του μπαζώματος, η απάντηση περιείχε μόνο το ένα. Σε αίτημα για το δεύτερο με αναφορά του αριθμού Γ8115/1972, η έγγραφη απάντηση του Λιμενικού Ταμείου ήταν ότι δεν γνωρίζουν κανένα τέτοιο έγγραφο και δεν υπάρχει στο αρχείο τους κάτι σχετικό.

Τα έγγραφα που νομιμοποιούν το μπάζωμα σύμφωνα με την S&B και σύμφωνα με το Λιμενικό Ταμείο είναι δύο:

1) Το Γ.2895/28-1-1972 που αφορά κατά το τίτλο του «Χορήγηση άδεις χρήσεως ζώνης λιμένος Ιτέας εις Α.Ε. “ΒΩΞΙΤΑΙ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ”». Το έγγραφο αυτό σαφώς και δεν αποτελεί άδεια εκτέλεσης μπαζώματος. Το μπάζωμα αφορά τεχνικό έργο (όπως π.χ. η κατασκευή ενός κτιρίου) και μάλιστα το μπάζωμα θάλασσας ήταν και τότε και είναι και σήμερα το πιο δύσκολο είδος έργου από πλευράς αδειοδότησης λόγω των πολλών συναρμόδιων Υπουργείων που πρέπει να συναποφασίσουν. Το έγγραφο αυτό αφορούσε απλά μία από τις απαιτούμενες γνωμοδοτήσεις. Το κείμενο είναι σαφές. «Χορηγούμεν … άδεια χρήσεως χώρου, κείμενον εντός ζώνης λιμένος Ιτέας…. εμφαινόμενης… εις το … σχεδιάγραμμα, προς δημιουργία δια προσχώσεως παραλιακού χώρου … υπο τους κάτωθι όρους.»

Με απλά λόγια, το έγγραφο αυτό αφορούσε τους όρους υπο τους οποίους θα γίνεται η χρήση του χώρου της ζώνης λιμένα Ιτέας όπου ΘΑ γίνει πρόσχωση.
Αυτό όμως είναι το έγγραφο που το Λιμενικό Ταμείο πρόβαλε ως άδεια και σε κάποιον άσχετο με Νόμους και Άδειες ή και ανίκανο να κατανοήσει ένα τέτοιο έγγραφο θα μπορούσε να μοιάζει με άδεια. Το ενδιαφέρον είναι το άλλο έγγραφο, το οποίο εκδόθηκε τρεις μήνες μετά το προαναφερόμενο.

2) Το Γ8115/17-3-1972 το οποίο αφορά κατά τον τίτλο του «Έγκριση από τεχνικής απόψεως μελέτης προσχώσεως….». Ο υπογράφων την απόφαση αυτή, για κάποιο λόγο ένιωσε στην συνέχεια την ανάγκη να επαναλάβει και να τονίσει μετά το « Ε γ κ ρ ί ν ο μ ε ν μόνο από τεχνικής απόψεως την ως άνω μελέτη…».

Το αποκορύφωμα δε της αλήθειας βρίσκεται στην τελευταία πρόταση: « Η άδεια κατασκευής του έργου δοθήσεται αρμοδίως κατόπιν συγκαταθέσεως και των λοιπών ενδιαφερόμενων Αρχών.» Δηλαδή, λέει πως η άδεια θα δοθεί από τον αρμόδιο μετά από την συγκατάθεση και των άλλων ενδιαφερόμενων Αρχών. Μετά από αυτό το έγγραφο, δεν ακολούθησε καμία άλλη συγκατάθεση από τις άλλες αρμόδιες αρχές και φυσικά, δεν δόθηκε ποτέ άδεια. Έτσι απλά. Εμείς ποιο απλά δεν μπορούμε να το πούμε.

Να υπενθυμίσουμε απλά ότι τότε παραιτήθηκαν (με κάποιον τρόπο) δύο Πρόεδροι Λιμενικού Ταμείου μέχρι να καταλήξει κάποιος να δεχτεί το μπάζωμα αδιαμαρτύρητα, και ένας τουλάχιστον συμπολίτης μας και μέλος της Λιμενικής επιτροπής, διώχτηκε και πήγε εξορία επειδή διαφώνησε με το μπάζωμα αυτό.