Η ΦΩΚΙΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚ(Η)ΟΙ ΤΗΣ-ΜΕΡΟΣ Α΄

2744/99: Μία αποικιοκρατική σύμβαση

Οι Φωκιδείς είμαστε ΟΛΟΙ ερωτευμένοι!. Για εμάς όπως και για τους ερωτευμένους η έννοια του χρόνου δεν υπάρχει. Για όλους τους άλλους, ο χρόνος, η ανθρώπινη αυτή επινόηση που «κατασκευάστηκε» από τον άνθρωπο για να προσδιορίσει τη θέση του στο χώρο, έχει κάποια έννοια. Ο χρόνος είναι ακαριαίος για όσους βρίσκονται σε κατάσταση φόβου, είναι αιώνιος για όσους περιμένουν. Για τους ερωτευμένους η έννοια του χρόνου δεν υπάρχει καν. Για τους Φωκιδείς η έννοια του χρόνου δεν υπάρχει. Στη Φωκίδα είμαστε όλοι ερωτευμένοι. Και δεν υπάρχει η έννοια του χρόνου γιατί ενώ ΟΛΟΙ γνωρίζουμε ότι από το 2004 υπογράφτηκε από την κυβέρνηση, η δεύτερη κατά σειράν σύμβαση για τη ΔΩΡΕΑΝ χορήγηση των νερών του Μόρνου από την Ελληνική Πολιτεία προς την ΕΥΔΑΠ( σε αντιστάθμισμα την συντήρηση από την ΕΥΔΑΠ του ταμιευτήρα και του Υδραγωγείου του Μόρνου), ΕΜΕΙΣ αναπαυόμαστε ήσυχοι και διοργανώνουμε, συνάξεις, ημερίδες, συνέδρια, και ομιλίες, για τους τρόπους αξιοποίησης μιας λίμνης το ιδιοκτησιακό καθεστώς της οποίας ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ. (Την ίδια τακτική τηρούμε και με την άλλη εκμεταλλεύτρια εταιρεία S&B Βιομηχανικά Ορυκτά Α.Ε.)

Οι πολιτικοί μας, εκλεγμένοι και διορισμένοι, καλούνται στις «οργανωμένες συνάξεις» από τους διοργανωτές για να μιλήσουν με θέρμη για την αδικία… που μας βρήκε , στη Φωκίδα και αναλώνονται σε ατέρμονες(και ανούσιες) ομιλίες για να «τεκμηριώσουν» το αναγνωρισμένο από όλους –και από την σημερινή κυβερνητική εξουσία- δίκαιό μας, προτείνοντας τι «πρέπει να γίνει», λες και αυτός που πρέπει να κάνει τα «πρέπει τους» είναι κάποιος άλλος και όχι οι ίδιοι. Το ιστορικό μιας αποικιακής σύμβασης:

1999: Η κυβέρνηση Σημίτη υπογράφει σύμβαση με την ΕΥΔΑΠ (νόμος 2744/99) σύμφωνα με την οποία, «το Ελληνικό Δημόσιο εκχωρεί ΔΩΡΕΑΝ το νερό του Μόρνου προς εκμετάλλευση, για το λεκανοπέδιο της Αττικής σε αντιστάθμισμα, από την ΕΥΔΑΠ, τη συντήρηση του ταμιευτήρα και του υδραγωγείου του Μόρνου που αποτελούν περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου.. Η ΕΥΔΑΠ έχει το δικαίωμα να εκμεταλλεύεται το εκχωρούμενο από το κράτος νερό στο λεκανοπέδιο της Αττικής κλπ…. Η σύμβαση έληξε στις 31 Δεκεμβρίου,2004.» Παράλληλα η κυβέρνηση Σημίτη θεσπίζει για τους νομούς Κοζάνης, Φλώρινας και Αρκαδίας πάγιο αντισταθμιστικό όφελος ίσο με το 0,4% του κύκλου εργασιών της ΔΕΗ, λόγω της εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου(λιθάνθρακες) των νομών αυτών από την Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, με σκοπό την ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος στους νομούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτή ήταν στη βάση της, μια δίκαιη ρύθμιση, ανεξάρτητα από τις διαφορετικές εκτιμήσεις που μπορεί να έχει κάποιος ως προς το ύψος του αντισταθμιστικού οφέλους (αν δηλαδή δίκαιο είναι το 0.4% ή το 0.6%). Και ενώ αυτή τη ρύθμιση την αποδέχθηκαν και την ψήφισαν όλοι στην Ελληνική Βουλή, παρόμοιο αίτημα για το νομό μας, για τη Φωκίδα (που και αυτής τον ορυκτό πλούτο - λευκό άνθρακα του Μόρνου και Βωξίτες- εκμεταλλεύονται δύο ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ εταιρείες), αίτημα που το υποστήριξαν με θέρμη αρκετοί βουλευτές μας, καταψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή. Αγνόησε επιδεικτικά ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας εκλιπαρούντα τότε βουλευτή της ΝΔ κ. Αλογοσκούφη στο «δίκαιο» αίτημα του Φωκικού λαού. Και ο Αλογοσκούφης ήρθε και παρήλθε και το αίτημα παραμένει αίτημα! Το ίδιο έγινε και με τους βωξίτες μας. Ποιός αιρετός ή δοτός θα υποστηρίξει και τον δικό μας τον τόπο; Πώς ανεχόμαστε να πλουτίζουν οι ιδιώτες από τον ορυκτό μας πλούτο και σε εμάς να δίνουν μόνο τα μεροκάματα; Αν ο βωξίτης ή το νερό μας ήταν πετρέλαιο θα δεχόμαστε άραγε να τα παίρνουν όλα οι άλλοι ασελγώντας ενίοτε στην Φωκική μας φύση και εμείς να παίρνουμε μόνο τα μεροκάματα;

ΦΩΚΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ:

“Δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται εθνικός πλούτος ο βωξίτης της Φωκίδας και τοπικός πλούτος ο λιθάνθρακας της Κοζάνης”.

“Η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου έγινε! Ο Εθνικός δρόμος Αθήνα - Αλεποχώρι - Ιτέα πότε θα ξεκινήσει;”

Ν. Εμμανουήλ

ΠΗΓΗ: ΕΦΗΝΕΡΙΔΑ «ΜΑΙΣΤΡΟΣ»