Όχι δεν ξανάρθε! Ένας συμπατριώτης μας επισκέφτηκε την Ιτέα λίγο πριν φύγει ο «στρατηγός» και γράφει τις απόψεις του στον ιστοχώρο του
Επιτέλους, τελος…
Βρέθηκα πρόσφατα στην όμορφη Ιτιά και για άλλη μια φορά ένοιωσα να επιστρέφω στη γλυκειά εποχή της παιδικότητας. Αυτή τη φορά όμως είχα μαζί τον τρίχρονο γιο μου που νοιώθω ότι θα κληρονομήσει την αγάπη μου γιαυτό τον τόπο, που τόσο άρεσε και στον παππού του...
Μια καθιερωμένη βόλτα στο μώλο (μετά την παιδική χαρά, όπου τα έδωσε όλα) έγινε ευκαιρία για να του μιλήσω για το περίφημο "τσιγαράδικο" που ήταν αραγμένο και έρημο, χαμένο στην καταχνιά της εγκατάλειψης και της απέχθειας.
Ο μικρός, ξετρελαμένος απ΄το πρωτόγνωρο θέαμα άρχισε τις (πολλές) ερωτήσεις. Γιατί είναι εκεί, γιατί το έχουν δεμένο, αν μπορούμε να μπούμε μέσα, γιατί δεν μπορούμε και γενικά όλα εκείνο που απασχολούν την απλή φαντασία ενός παιδιού της ηλικίας του. Δεν είχα φυσικά την απαίτηση να κατανοήσει το πρόβλημα, τη στιγμή μάλιστα που απαιτήθηκαν τόσοι μήνες μέχρι να επιλυθεί ο γρίφος της απομάκρυνσης του καραβιού και της επιστροφής στα ύδατα της χώρας του.
Φεύγοντας από την προβλήτα, δεν γνώριζα ότι ο "απόστρατος ναύαρχος" διένυε τις τελευταίες ώρες της "φιλοξενίας του" στα νερά του Κορινθιακού.
Ωστόσο, τώρα που λείπει, είμαι απόλυτα σίγουρος ότι δε θα λείψει από κανέναν μας.
Ή κάνω λάθος;
Μια καθιερωμένη βόλτα στο μώλο (μετά την παιδική χαρά, όπου τα έδωσε όλα) έγινε ευκαιρία για να του μιλήσω για το περίφημο "τσιγαράδικο" που ήταν αραγμένο και έρημο, χαμένο στην καταχνιά της εγκατάλειψης και της απέχθειας.
Ο μικρός, ξετρελαμένος απ΄το πρωτόγνωρο θέαμα άρχισε τις (πολλές) ερωτήσεις. Γιατί είναι εκεί, γιατί το έχουν δεμένο, αν μπορούμε να μπούμε μέσα, γιατί δεν μπορούμε και γενικά όλα εκείνο που απασχολούν την απλή φαντασία ενός παιδιού της ηλικίας του. Δεν είχα φυσικά την απαίτηση να κατανοήσει το πρόβλημα, τη στιγμή μάλιστα που απαιτήθηκαν τόσοι μήνες μέχρι να επιλυθεί ο γρίφος της απομάκρυνσης του καραβιού και της επιστροφής στα ύδατα της χώρας του.
Φεύγοντας από την προβλήτα, δεν γνώριζα ότι ο "απόστρατος ναύαρχος" διένυε τις τελευταίες ώρες της "φιλοξενίας του" στα νερά του Κορινθιακού.
Ωστόσο, τώρα που λείπει, είμαι απόλυτα σίγουρος ότι δε θα λείψει από κανέναν μας.
Ή κάνω λάθος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου