ΤΟ ΚΑΣ ΓΙΑ ΤΟ «ΛΑΡΝΑΚΙ»

Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο για τις εγκαταστάσεις βωξίτη μέσα στο Δελφικό Τοπίο: “δεν μας απασχολούν τα οικονομικά κριτήρια”

To Λαρνάκι και στο βάθος οι Δελφοί

Την Δευτέρα θα συζητηθεί τελικά στην Επιτροπή Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της S&B για τις εγκαταστάσεις της στο Λαρνάκι Ιτέας.
Εν τω μεταξύ, η ΜΠΕ συζητήθηκε το βράδυ της Τρίτης 18-10-2011 σε συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), παρουσία εκπροσώπων της εταιρίας S&B και τοπικών φορέων από τον Δήμο Δελφών. Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε, είναι η πρώτη φορά που το θέμα των εγκαταστάσεων στο Λαρνάκι έρχεται ενώπιον του ΚΑΣ, αφού μέχρι σήμερα η εταιρεία αποσιωπούσε ότι οι εγκαταστάσεις βρίσκονται εντός Δελφικού Τοπίου.
Κατά την συνεδρίαση έγινε ακρόαση μελών των τοπικών φορέων που έχουν καταθέσει παρατηρήσεις – ενστάσεις κατά της μελέτης. Δύο ήταν οι κύριες ερωτήσεις από τα μέλη του Συμβουλίου. Η πρώτη αφορούσε το πώς βλέπουν το θέμα οι κάτοικοι της Ιτέας και η δεύτερη ήταν εάν όσοι διαφωνούν έχουν κάποια εναλλακτική πρόταση για την εταιρεία ή αν απλά δεν τους νοιάζει. Σε αυτές τις ερωτήσεις δόθηκαν οι απαντήσεις που έχουν δοθεί επανειλημμένως. Το σημείο όμως που έχει ίσως την μεγαλύτερη σημασία βρίσκεται εκτός αυτών των θεμάτων.

Ένα σύννεφο κόκκινης σκόνης από το Λαρνάκι υποδέχεται τους τουρίστες στην Ιτέα

Όταν οι εκπρόσωποι των φορέων πρότειναν να προβάλουν στο Συμβούλιο ψηφιακό αρχείο με σχετικά έγγραφα, δημοσιεύματα και φωτογραφίες, η Πρόεδρος κα Μενδώνη αρνήθηκε και υποστήριξε ότι έχει γνώση όλων των στοιχείων. Σε επισήμανση πολίτη ότι τα στοιχεία αυτά δεν έχουν κατατεθεί κάπου, η Πρόεδρος επέμεινε και δεύτερη φορά ξεκαθαρίζοντας ότι βάση των αρμοδιοτήτων του Συμβουλίου είναι η προστασία των αρχαιοτήτων και ότι τους Συμβούλους τους αφορά μόνο η πτυχή του θέματος που έχει να κάνει με τις αρχαιότητες (και την σχετική νομοθεσία), ενώ δεν λαμβάνονται καθόλου υπ’ όψη υγειονομικές και οικονομικές παράμετροι. Για το λόγο αυτό, δεν έγινε δεκτή καμία παρέμβαση ή ανάλυση για τις αρνητικές επιπτώσεις των εγκαταστάσεων αυτών στην υγεία και την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Αυτό το τελευταίο σημείο είναι το σημαντικότερο όλης της διαδικασίας.
Όσον αφορά τις αρχαιότητες και την προστασία τους που, όπως τονίστηκε, είναι η μόνη αρμοδιότητα του ΚΑΣ, οι εγκαταστάσεις της S&B βρίσκονται κατά κύριο λόγο μέσα στην Ζώνη Β του Δελφικού Τοπίου. Στις εγκαταστάσεις αυτές υπάρχουν πολλές κατασκευές, καταστρεπτικές για το τοπίο, για τις οποίες δεν ρωτήθηκε ποτέ το ΚΑΣ όπως ήταν υποχρεωτικό να γίνει λόγω Δελφικού Τοπίου.
Το θέμα δεν αφορά μόνο το τοπίο που καταστρέφεται με την ανάπτυξη τέτοιων εγκαταστάσεων αλλά την ίδια την ύπαρξη και ισχύ του νομικού πλαισίου του Δελφικού Τοπίου που θα τεθεί υπό ευθεία αμφισβήτηση αν το αρμόδιο όργανο της Πολιτείας (ΚΑΣ) νομιμοποιήσει την παραβίασή του.
Η καταπάτηση του Δελφικού Τοπίου είναι δεδομένη και μία θετική γνωμοδότηση του ΚΑΣ θα νομιμοποιούσε εκ των υστέρων τις αυθαιρεσίες. Από την άλλη πλευρά όμως, μια τέτοια απόφαση χωρίς αποδεκτό αιτιολογικό θα ήταν σκανδαλώδης για την τοπική κοινωνία, με επικίνδυνες προεκτάσεις. Μια απόφαση που δεν θα μπορούσε να πείσει ότι όλοι οι πολίτες αντιμετωπίζονται ισότιμα από το ΚΑΣ θα ήταν ένα ακόμα σοβαρό πλήγμα για τους θεσμούς γενικά, αλλά και ολέθρια για το κύρος το Συμβουλίου και για τον σεβασμό των κατοίκων στο θεσμό του Δελφικού Τοπίου συγκεκριμένα. Άρα και επικίνδυνη για το μέλλον του Δελφικού Τοπίου το οποίο οφείλει το ΚΑΣ να το προστατεύει με τις αποφάσεις του.
Πριν από την θεσμοθέτησή του Δελφικού Τοπίου, όλες οι ιδιοκτησίες που βρίσκονται εντός των ορίων του είχαν συγκεκριμένους όρους δόμησης και χρήσης. Αυτοί περιορίστηκαν χάριν της προστασίας του, εις βάρος των συμφερόντων των ιδιοκτητών τους. Το Δελφικό Τοπίο έγινε σεβαστό σε γενικές γραμμές από τους κατοίκους του, με πολύ βαρύ αντίτιμο στην ανάπτυξη και την οικονομία της περιοχής αλλά και του καθενός ξεχωριστά. Δεν υπάρχει δε καμία άλλη καταπάτηση του Δελφικού Τοπίου σε όλη του την έκταση σε μέγεθος συγκρίσιμο με αυτό των εγκαταστάσεων βωξίτη. Όλες οι υπάρχουσες καταπατήσεις αφορούν μικρές φτηνοκατασκευές λαμαρίνας που έχουν παρουσιαστεί την τελευταία δεκαετία, με συνυπευθυνότητα πολιτικών και φορέων που συνεχώς υπόσχονται αλλά δεν προωθούν ή δεν απαιτούν έναν σωστό ολοκληρωμένο σχεδιασμό. Και ενώ επιβάλλουν την πλήρη και αδιάκριτη απαγόρευση στους απλούς πολίτες και επιχειρηματίες, την ίδια στιγμή δεν βλέπουν καμία παράβαση στις εγκαταστάσεις της S&B.

Η εταιρία δεν έχει κανένα ουσιαστικό επιχείρημα ενώπιον του ΚΑΣ, αφού αφ’ενός έχει παραβάσε αποδεδειγμένα την προστασία του Δελφικού Τοπίου και αφ’ετέρου δεν μπορεί να αποδείξει ότι η ύπαρξη και λειτουργία των εγκαταστάσεων δεν είναι επιβαρυντικές για τις αρχαιότητες και το Δελφικό Τοπίο. Το μόνο της “επιχείρημα” είναι αυτό που εκβιαστικά επικαλείται και στη ΜΠΕ, ότι δηλαδή αν δεν πάρει έγκριση για το Λαρνάκι η εταιρεία θα κλείσει, χωρίς περαιτέρω συζητήσεις για εναλλακτική λύση. Το επιχείρημα αυτό όμως είναι καθαρά οικονομικής φύσεως, δηλαδή εκτός των επιχειρημάτων που μπορούν να γίνουν αποδεκτά από το ΚΑΣ που, σύμφωνα με την κα Μενδώνη, το απασχολεί η προστασία των αρχαιοτήτων και μόνον αυτή.
Εάν το ΚΑΣ αποφάσιζε να λάβει υπ’ όψη και την οικονομική διάσταση του θέματος, θα έπρεπε να ακούσει και τους εκπροσώπους των κατοίκων της περιοχής. Και τότε θα αποδεικνυόταν ότι η ζημιά στον τουρισμό και στην εθνική και τοπική οικονομία από την ύπαρξη και λειτουργία αυτών των εγκαταστάσεων σε αυτή την μορφή είναι πολύ μεγαλύτερη από την συνεισφορά της σημερινής συνολικής δραστηριότητας της εν λόγω εταιρίας.
Σύμφωνα με δηλώσεις στελεχών της εταιρίας, τα ετήσια οφέλη της εθνικής και τοπικής οικονομίας από το σύνολο της δραστηριότητας ανέρχονται σε 20 με 25.000.000€ (εισφορές και συνολικός τζίρος σε μισθούς, ασφαλιστικές εισφορές, εργολαβίες, αγορά υλικών, δώρα κ.λ.π.).
Στον αντίποδα αυτού υπάρχει γενικά ο τουρισμός και ειδικότερα μορφές τουρισμού που δεν απαιτούν καμία παραχώρηση από το Δελφικό Τοπίο. Όταν προωθηθεί ο εξωραισμός της εικόνας του λιμανιού των Δελφών και επιτευχθεί το 50% του ετήσιου τζίρου του τουρισμού κρουαζιέρας του Κατάκολου, αυτό θα αντιστοιχεί σε όφελος της εθνικής οικονομίας κατά 40.000.000$. Η ώθηση που θα δώσει ο τουρισμός στην αγροτική δραστηριότητα του παραδοσιακού ελαιώνα κ.λ.π. και στην αγροκτηνοτροφική παραγωγή της περιοχής είναι επίσης πολύ μεγάλη. Αν συνυπολογιστεί και η επαναλειτουργία του κατασκευαστικού τομέα (που στην αντίθετη περίπτωση δεν έχει καμία ελπίδα να επανέλθει) εντός σχεδίων πόλεων και οικισμών και εκτός Δελφικού Τοπίου Γαλαξίδι, Δεσφίνα κ.λ.π. (χωρίς καμία μεταβολή του Δελφικού Τοπίου) η σύγκριση των μεγεθών δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης.
Έτσι, ακόμα και εάν είχε επιτραπεί η εμπλοκή του οικονομικού κριτηρίου στην κρίση του ΚΑΣ, η οποιαδήποτε απόφαση θα κατέληγε στην απόρριψη της εν λόγω ΜΠΕ και την ώθηση της εταιρίας στην εναλλακτική λύση συνύπαρξης των δραστηριοτήτων τουρισμού και εξόρυξης που προτείνουν οι κάτοικοι και φορείς της περιοχής.
Η εταιρία έγινε πολυεθνική από δύο κυρίως δραστηριότητες, της Φωκίδας και της Μήλου. Από την δραστηριότητα στην Φωκίδα αποκόμισε επι σειρά δεκαετιών τεράστια κέρδη ενώ ταυτόχρονα η κοινωνία της Φωκίδας γινόταν όλο και φτωχότερη, σε αντίθεση με όλες τις άλλες περιοχές της Ελλάδας. Ο Νομός Φωκίδας, από 48.000 κατοίκους το 2001 μειώθηκε σε 40.000 το 2011. Οι ευθύνες και αρμοδιότητες λήψης αποφάσεων για επανεπένδυση πολύ μικρού μέρους των κερδών αυτών προκειμένου να σεβαστεί τους θεσμούς, τους Νόμους και την τοπική κοινωνία, αν επιθυμεί τη συνύπαρξή μαζί τους, είναι μια απόφαση που αφορά την ίδια και όχι το ΚΑΣ.

ΠΗΓΗ: http://antigoldgreece.wordpress.com/