Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

ΙΤΕΑ - ΛΑΡΝΑΚΙ... ΠΩΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΑΛΛΟΙ ΙΣΤΟΤΟΠΟΙ…



   Ως γνωστόν,  από τον  Μάρτιο του τρέχοντος έτους, το Λαρνάκι είναι το κύριο  θέμα που απασχολεί την πόλη της Ιτέας αλλά και ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή.

   Μια σειρά γεγονότων και παρεμβάσεων έχει ανατρέψει την εύκολη και άμεση – όπως αναμενόταν – απόφαση του Λιμενικού Ταμείου Φωκίδας για ανανέωση της σύμβασης παραχώρησης αυτού του σημαντικού όπως αποδεικνύεται χώρου για την λειτουργία της μεταλλευτικής επιχείρησης.

   Η υπόθεση «Λαρνάκι Ιτέας» σηματοδότησε  την δημιουργία ενός κοινωνικού φαινομένου που για πρώτη φορά γνώριζε η περιοχή.

   Η δημιουργία κοινωνικών και πολιτιστικών εστιών, η ανάδειξη συλλόγων, η  οργάνωση της φωνής των πολιτών και η δημόσια εκφραζόμενη  ανησυχία του κόσμου μετέτρεψε τον προσωπικό προβληματισμό σε οργανωμένη κοινωνική και αυτοδιοικητική δράση.

   Είναι απογοητευτικές οι συγκρίσεις του ευρύτερου τοπίου με την ποιότητα ζωής στο παρελθόν και προβληματίζει η ανεξέλεγκτη αλλαγή σε βάρος του τόπου…

 
Διαβάστε πως βλέπουν τη περιοχή μας ιστότοποι ανά την Ελλάδα.

--------------------------------------------------------------
 
Το Λαρνάκι…
 
Το Λαρνάκι το 1945 και μέχρι το 1972 ήταν ένα πλούσιο διβάρι ή κάπως έτσι το ονόμαζε η έκθεση που το απέρριψε ως χώρο κατασκευής του Ναυστάθμου του Πολεμικού Ναυτικού που κατασκευάστηκε τελικά στη Σαλαμίνα. Ήταν ένας από τους πέντε σημαντικότερους ιχθυοαναπαραγωγικούς σταθμούς της Μεσογείου, άρα και παγκόσμιας βαρύτητας οικότοπος.

Το 1972 η εταιρία εξόρυξης βωξίτη, μπάζωσε παράνομα τον κόλπο σε συνεργασία με τοπικούς συνεργάτες τοπικούς άρχοντες, δημόσιους λειτουργούς κ.λ.π. που σήμερα βρίσκονται σε ανάλογες θέσεις (ή απόγονοί τους) παρέχοντας στον «απόγονο» της ίδιας εταιρίας παρόμοιες υπηρεσίες. Ο τουρισμός είχε φανεί δυναμικά στην περιοχή, οι Δελφοί ανήκαν (και ανήκουν και σήμερα) στις τέσσερις, πέντε σημαντικότερες περιοχές της Ελλάδας και η ανάπτυξη ήταν ξέφρενη. Η παράνομη ανάπτυξη των εγκαταστάσεων όμως συνεχίστηκε, με την κρίση πετρελαίου φέρανε «συμπτωματικά» και όλα τα σαπιοκάραβα να πλένουν τα αμπάρια στο Κρισσαίο νεκροταφείο. Όταν έφυγε το τελευταίο πλοίο το 1985 (είχαν ολοκληρωθεί και οι περισσότερες εγκαταστάσεις στο Λαρνάκι) έφυγε μαζί και ο τελευταίος τουρίστας από τους βιομηχανικούς πια Δελφούς . Κανένας δεν τιμωρήθηκε για αυτό το έγκλημα μέχρι σήμερα.
 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου