Ήταν ένα μεγάλο και σημαντικό έργο της αρχαιότητας, του οποίου όμως η καταστροφή στη σύγχρονη εποχή υπήρξε ταχύτατη. Ελπίδες ωστόσο για τη σωτηρία του Διόλου που κατασκευάστηκε τον 6ο π. Χ. αιώνα στον Ισθμό της Κορίνθου γεννά τώρα η πρόταση της εταιρείας «Α. Ε. Εγνατία οδός» για την προστασία της όδευσης του έργου, η οποία συζητήθηκε και εγκρίθηκε στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.
Ο Δίολκος, που υπήρξε η πρώτη συστηματική προσπάθεια για την μεταφορά πλοίων και εμπορευμάτων από το Σαρωνικό προς τον Κορινθιακό Κόλπο και αντιστρόφως και κατασκευάσθηκε για την αποφυγή του επικίνδυνου περίπλου της Πελοποννήσου πιθανότατα επί Περίανδρου. Άρχιζε από την παραλία του Σχοινούντα και έφθανε ως το δυτικό πέρας του σημερινού καναλιού, μεταξύ Νέας Κορίνθου και Λουτρακίου με συνολικό μήκος περί τα οκτώ χιλιόμετρα. Σήμερα όμως είναι γνωστή η πορεία του μόνο για 1100 περίπου μέτρα στο δυτικό άκρο της σημερινής Διώρυγας τόσο στην πλευρά της Πελοποννήσου όσο και στην πλευρά της Στερεάς, αν και σε πολλά σημεία η άνοδος της στάθμης της θάλασσας έχει καταβυθίσει το έργο. Η πρώτη αναφορά πάντως για την ύπαρξή του έγινε το 1883.
Ο Δίολκος ήταν στην ουσία ένας λιθόστρωτος δρόμος με αυλακιές, πάνω στις οποίες κυλούσαν τροχοφόρα, τα οποία μετέφεραν τα πλοία. Στις αρχαίες πηγές μάλιστα αναφέρεται ότι ο Δίολκος χρησιμοποιούνταν και σε περιόδους πολέμου για τη γρήγορη διακίνηση των πολεμικών πλοίων, τα οποία σύμφωνα με τον Θουκυδίδη μεταφέρονταν πάνω σε ξύλινες πλατφόρμες («των ολκών των νέων», λέει ο Θουκυδίδης), που κατασκευάζονταν γρήγορα κάθε φορά που παρουσιαζόταν ανάγκη.
Τώρα για την προστασία του μνημείου, όπως αποφάνθηκε το ΚΑΣ θα πρέπει να ανελκυθούν τα βυθισμένα αρχιτεκτονικά μέλη και να συντηρηθούν, ενώ θα γίνουν εργασίες «ανάταξης» της στεριάς για να συγκρατηθεί στη θέση του και να αναδειχθεί για τους επισκέπτες.
ΠΗΓΗ: Ο Δίολκος, που υπήρξε η πρώτη συστηματική προσπάθεια για την μεταφορά πλοίων και εμπορευμάτων από το Σαρωνικό προς τον Κορινθιακό Κόλπο και αντιστρόφως και κατασκευάσθηκε για την αποφυγή του επικίνδυνου περίπλου της Πελοποννήσου πιθανότατα επί Περίανδρου. Άρχιζε από την παραλία του Σχοινούντα και έφθανε ως το δυτικό πέρας του σημερινού καναλιού, μεταξύ Νέας Κορίνθου και Λουτρακίου με συνολικό μήκος περί τα οκτώ χιλιόμετρα. Σήμερα όμως είναι γνωστή η πορεία του μόνο για 1100 περίπου μέτρα στο δυτικό άκρο της σημερινής Διώρυγας τόσο στην πλευρά της Πελοποννήσου όσο και στην πλευρά της Στερεάς, αν και σε πολλά σημεία η άνοδος της στάθμης της θάλασσας έχει καταβυθίσει το έργο. Η πρώτη αναφορά πάντως για την ύπαρξή του έγινε το 1883.
Ο Δίολκος ήταν στην ουσία ένας λιθόστρωτος δρόμος με αυλακιές, πάνω στις οποίες κυλούσαν τροχοφόρα, τα οποία μετέφεραν τα πλοία. Στις αρχαίες πηγές μάλιστα αναφέρεται ότι ο Δίολκος χρησιμοποιούνταν και σε περιόδους πολέμου για τη γρήγορη διακίνηση των πολεμικών πλοίων, τα οποία σύμφωνα με τον Θουκυδίδη μεταφέρονταν πάνω σε ξύλινες πλατφόρμες («των ολκών των νέων», λέει ο Θουκυδίδης), που κατασκευάζονταν γρήγορα κάθε φορά που παρουσιαζόταν ανάγκη.
Τώρα για την προστασία του μνημείου, όπως αποφάνθηκε το ΚΑΣ θα πρέπει να ανελκυθούν τα βυθισμένα αρχιτεκτονικά μέλη και να συντηρηθούν, ενώ θα γίνουν εργασίες «ανάταξης» της στεριάς για να συγκρατηθεί στη θέση του και να αναδειχθεί για τους επισκέπτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου